توهین نیروهای خارجی به خبرنگاران بلخ!



خبرنگاران بلخ در صف ،منتظر باز رسی بدنی در جلو پایگاه نیروهای خارجی در بلخ

دو روز قبل  (دوشنبه) خبرنگاران بلخ به کنفرانس مطبوعاتی نیروهای آیساف در ولایت بلخ خبر بودند که همه به شوق وعلاقه طبق معمول بسوی این کنفرانس شتافتند.

من هم که مجبورم باید روزانه حد اقل یک خبر و یا گزارش به روزنامه "عصر نو " بنویسم؛ با جمع این خبرنگاران راهی این کنفرانس مطبوعاتی شدم.

من که اولین بارم بود در پایگاه نیروهای خارجی می رفتم،عملکرد این نیروها در برابر خبرنگاران  برایم بسیار متاثر کننده و سخت تمام شد،چون انتظار نداشتم که نیروهای خارجی به خبرنگاران چنین توهین های را روا بدارند. چون گاهی از دوستانم میشنوم که در کشورهای پیشرفته و متمدن مردم   احترام خاصی به خبرنگاران دارند؛اما از رویه ی برخورد سربازان و افسران سویدنی در برابر خبرنگاران کاملاً این نظریه ام در مورد آنان تغییر کرد.

خبرنگاران بلخ که شمار شان به بیش از 20 تن می رسید،ساعت 9:30 قبل از ظهر جلو در ورودی پایگاه این نیروها حاضر شدند؛در آن روز هوا خیلی سرد بود و باد تندی می وزید؛ درست پس از نیم ساعت انتظار در  پشت در، چند تا سر باز آمدند و به تلاشی بدنی خبرنگاران برای رفتن به داخل پایگاه شروع نمودند.

هر خبرنگار باید در سه کمربند تلاشی می شد و بردن مبایل هم در داخل پایگاه ممنوع بود....

خوب این را من و همه پذیرفتند که در مرحله ی ورد شدن باید هرگونه تلاشی که لازم است صورت گیرد چون اوضاع امنیتی کشور چنین امری را ایجاب می کند.

اما پس ازینکه ساعت 2:00 بعد از ظهر خبرنگاران می خواستند از پایگاه خارج شوند وبطرف دفترهای شان بروند، جلو در خروجی عساکر نیروهای سویدنی مانع خروج این خبرنگاران شدند و از ما خواستند تا تمام اجناس و سامان آلاتی را که در بیک های مان داریم،بیرون کشیده تا یکی یکی چک گردند.

خبرنگاران چون تعداد شان به بیش از 20 تن می رسید و باید این خبر را هر کدام شان هرچه زودتر برای سرویس های خبر شبکه های مربوطه شان آماده می کردند،از عساکر سویدنی خواستند که آن ها را تلاشی نکنند،چون در هنگام ورود تلاشی لازم صورت گرفته بود ،اما در هنگام بیرون رفتن چرا تلاشی گردند؟

یکتن ازین خبرنگاران با لحن آرام از آن ها خواستند که نباید بخاطر تلاشی وقت ما را ضایع کنیم،چون نیازی به تلاشی نیست.

یکتن از افسران این عساکر با ناراحتی گفت:" قوماندان ما گفته که شما باید تلاشی شوید،چون امکان دارد چیزی را با خود ببرید".

در محلی که کنفرانس خبری دایر شده بود،کاملاً تحت نظارت نیروهای مسلح و یک منطقه ی نظامی بود،در آنجا چیزی برای بیرون بردن وجود نداشت.

تعدادی از خبرنگاران با این حرف بدون منطق و تو هین آمیز این افسر ناراحت شدند و تصمیم گرفتند که این خبر را هیچ کدام شان  انعکاس ندهند و بعد ازین در کنفرانس های خبری این نیروها نیز حضور نیابند.

اما با وجود این حرف  توهین آمیز آن نیروها به خبرنگاران و تصمیم خبرنگاران بنابر نشر نکردن این خبر  در واکنش به این توهین شدن شان از سوی  این نیروها ،همان شب شاهد نشر این خبر از سرویس های خبری شبکه های مربوطه این خبرنگاران بودم.

ازینجا معلوم میگردد که در میان خبرنگاران بلخ هیچگونه هماهنگی و یکدست بودن وجود ندارد ویا هم این خبرنگاران صلاحیت این را ندارند که تا در امور کاری شان تصمیم بگیرند .

من که باید این خبر را در روزنامه عصر نو می نوشتم به دلیل این تصمیم خبرنگاران روی حرفم ایستادم و با وجود کسر یک روز معاشم این خبر را با بهانه های مختلف به دفتر نفرستادم.