ابرهای سیاه
اتفاقات اخیری که علیه رسانهها و روزنامهنگاران در کشور اتفاق افتاده نشان میدهند که روزهای سیاهی در پیش رو داریم . آتش زدن دفتر چند رسانه محلی در کندز، منفجرساختن دفاتر دو رادیوی محلی در ننگرهار، تهدید طالبان مبنی بر حمله به تلویزیونهای یک و طلوع، افزایش آمار تهدید و خشونت از سوی گروههای وابسته به حکومت و در آخرین مورد بازداشت نصرتالله اقبال و عمراحمد پروانی، دو دوست عزیزم که فعالان رسانهیی و جامعه مدنی اند، توسط امنیت ملی که هنوز جزییات آن روشن نیست، همه نشانههایی از گسترش ابرهای سیاه بر فراز آسمان آزادیهای ماست که هر روز تهدید به باریدن میکند . طالبان که اساس بنیاد و تفکر شان، با آزادی و انسانیت در تضاد و با ستم و جنایت و خیانت همسو میباشد، بیشتر از همه گروهها برای رسانهها و رسانهگران، تهدید جدی و خطرناک شمرده میشوند . این گروه وحشتگر، تاکنون جانِ روزنامهنگاران زیاد خارجی و داخلی را در افغانستان گرفته است. خبرنگاران و رسانهها، یگانه گروه بیطرفی اند که در وضعیت جنگی آسیب پذیرتر اند و گاهی از هر دو طرف جنگ آسب میبینند. هم اکنون دهها خبرنگار شبکههای رسانهی