مامون و خیال‌پردازی‌های پوچ

مطلبی را در وبلاگ رزاق مامون روزنامه‌نگار سابقه‌دار افغانستانی مبنی بر خبرچینی من  برای دستگاه‌ اطلاعاتی ایران خواندم.

قبلاً در مورد خیالبافی‌ها و دروغ پردازی‌های آقای مامون شنیده بودم؛ اما تا این حد باورم نمی‌شد.

با خواندن این مطلب برایم ثابت شد که رزاق مامون شایعه‌یی بیش نیست و پناه‌جستن وی به دروغ‌های شاخدار که مملو از بغض و کینه و تاریکی است، ثابت می‌کند که موجودیت آدم‌های این چنینی توهینی در برابر جامعه‌ی روزنامه‌نگاری افغانستان است.

مامون که درک کرده است، دیگر هیچ کسی به او به چشم یک روزنامه‌نگار نمی‌نگرد، در ابتدای گزارش نوشته است که این اطلاعات از یک منبع خاص که بدون شک یک دروغ‌پردازِ خیابانی است، به وی رسیده است.

مامون نوشته است که:«مختار وفایی خبرچین ایران است، نه خبرنگار افغان».

این‌که من  جاسوس اطلاعات ایران هستم، یا خبرنگار آزاد، به همه کسانی که شاهد کارهایم بوده اند آشکار است.

در نخست من تلاش کرده و می‌کنم تا بی‌طرفی ‌ام را در جریان برنامه‌های رسانه‌یی ام حفظ کرده  و در مواردی از منافع ملی سرزمین ام دفاع کنم.

شاید یگانه توجیه غیر عقلانی آقای مامون نسبت به این ادعایش، بدنیا آمدنم از پدر و مادر شیعه مذهب و فارسی زبان باشد. من عاشق زبان، فرهنگ، مردم و تاریخ ایران هستم، چون این ارزش‌ها هیچ‌گاه مخصوص جغرافیای که اکنون بنام ایران یاد می‌شود و مردم آن نیست؛ بلکه این ارزش‌های مشترک تاریخی ما است.

اما اگر شاهد عمل‌کرد رژیم ایران و یا هر کشور دیگری در افغانستان باشم که تهدیدی علیه منافع ملی ما محسوب شود، در حد مسوولیت و رسالت ام علیه آن می‌ایستم.

افشای پروژه‌ی سربازگیری سپاه پاسداران به رهبری شیوخ شیعه در مزارشریف، یکی از گزارش‌های اخیرِ من بود که توانست پای مزدوران اطلاعات ایران در مزارشریف را بلنگاند.

در این پروژه که هنوز هم جریان دارد، صدها جوان توسط شبکه‌های تبلیغاتی ایران به خطوط جنگ در سوریه، به حمایت ارتش بشار اسد فرستاده می‌شود که تاحال ده‌ها اجساد این جوانان که در خط جنگ علیه مخالفان بشار اسد کشته شده اند، به خانواده‌های شان تحویل داده شده و پروسه‌ی تحویل‌دهی اجساد هنوز هم جریان دارد.

این‌که ایران در مزارشریف شبکه‌های فعال استخباراتی و گروه‌های خبرچین دارد، یک واقعیت است، اما در مورد دخیل دانستنِ من در این شبکه‌های شیطانی، باید مامون یک‌بار سر می‌زد به آرشیف نشرات من در وبلاگ شخصی و وب‌سایت هویدا و بعد این قضاوت را می‌کرد.

این‌که مامون در بخشی از خیال‌پردازی اش مرا وابسته به قوم خلیلی و بزرگان این قوم و یکی از ماموران بازار سیاه ویزای ایران دانسته است نیز، خنده‌آور و شرم‌ناک است.

نیازی نمی‌بینم در مورد دروغ‌های شاخدار آقای مامون که در مورد استاد بصیراحمد دولت‌آبادی نیز یاد آور شده چیزی بنویسم، چون این تهمت‌های مامون در حدی افتضاح و پوچ است که انگار واقعاً تصمیم دارد به آنانی که نفهمیده اند، بهماند که: رزاق مامون آدم خیال‌باف و دروغ‌پردازی‌ بیش نیست.

 من می‌دانم که این خیال‌پردازی و پوچ‌نویسی آقای مامون از منابعی سرچشمه گرفته که طرح حمله مسلحانه و حذف فزیکی من را سنجیده بود و با ناکام ماندن این طرح ضد انسانی و ضد آزادی شان، به زعم خودشان دست به ترور شخصیتی من زده و متاسفانه که خلاف انتظار، آقای مامون شکار این توطئه شد که با نشر این مطلب، به گندگی کارهایش بیشتر دامن زد.

من برای آقای مامون فکر سالم، روح آرام و مغر ثابت استدعا می‌کنم و برای نقشه‌پردازان و طراحان این توطئه که نتوانسته است به هدف شوم شان برسند می‌خندم!

مختار وفایی