نامه‌ای از بلخ - مختار وفایی

دبی-العربیه.نت حسین شریعتمداری نماینده آیت الله علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران در روزنامه کیهان، دولت احمدی نژاد و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را به همدستی با آمریکا و غرب به منظور افزایش تاثیر تحریم ها بر این کشور متهم کرد. شریعتمداری چهارشنبه 25-1-2011 در یادداشتی که در روزنامه کیهان درج کرده، نوشته است:"افزایش بی‌ رویه و جهشی قیمت سکه و دلار پروژه‌ای هماهنگ با تحریم نفتی ایران از سوی اتحادیه اروپا است." در هفته های اخیر قیمت سکه و ارز در ایران رشدی بی رویه داشت و به حدود دو برابر رسید. مساله ای که اقتصاد ایران را نابسامان کرد و بر گرده مردم فشار مضاعف آورد. از سوی دیگر اتحادیه اروپا به منظور مقابله با برنامه اتمی ایران، نفت و بانک مرکزی این کشور را روز دوشنبه تحریم کرد. شریعتمداری در یادداشت خود بدون آن که نامی از احمدی‌نژاد و محمود بهمنی ببرد٬ به صراحت آن‌ها را همپیمانان آمریکا در ایران معرفی کرده است. شریعتمداری نوشته است که این افراد "متوهم هستند و شرایط کنونی کشور را با دوران شعب ابی‌طالب مقایسه کرده و راه برون رفت از آن را، گشودن باب مذاکر

  عصر دولتشاهی طالبان آخرین ضلع مثلث استبدادگرا بود که پس از حکومت به رهبری کرزی و حزب قومگرای افغان ملت در برابر نشست برلین واکنش نشان دادند. و بدین ترتیب اتحاد عمل و نظر دولت، افغان ملت و طالبان را در برابر جبهۀ ملی به نمایش گذاشتند.   یکی از بارز ترین نکات مشترک در واکنش هر سه ضلع این مثلث در قبال کنفرانس برلین همان تکیه بر یک دروغ و اتهام است. هم دولت، هم حزب افغان ملت و هم طالبان کنفرانس برلین را تلاشی برای فدرالی ساختن نظام افغانستان خوانده اند؛ فدرالیزم را مساوی به تجزیه قلمداد کرده و تجزیه را هم غیر قابل پذیرش دانسته اند.  این در حالیست که در گام نخست کنفرانس برلین فدرالیزم نخواسته است و درگام بعدی نه فدرالیزم خواستن مساوی به تجزیه است و نه هم تجزیه طلبی الزاماً جرم. تا جایی که اعلامیه مشترک کنفرانس برلین می رساند و تا جایی که سران جبهۀ ملی اظهار داشته اند، هیچ جایی بحثی برای فدرالی ساختن نظام افغانستان مطرح نبوده است. بلکه این جبهه همانند برخی دیگر از حلقات و ایتلافهای سیاسی در کشور از تغییر نظام ریاستی به پارلمانی سخن گفته اند. البته

  استاد صباح گريزانم از اين مردم كه با من/ به ظاهر همدم و يك رنگ هستند/ ولي در باطن از فرط حقارت/ به دامانم دو صد پيرايه بستند/ از اين مردم كه تا شعرم شنيدند/ به رويم چون گلي خوشبو شكفتند/ ولي آندم كه در خلوت نشستند/ مرا ديوانه يي بد نام گفتند.  فروغ فرخزاد\"، هفتاد سال است که گه گاه مى‌آيد، بى‌سرو صدا و بى‌خبر، نه در يک زمان معين و مشخصى‌، يک باره پديدار مى‌شود، مى‌‌گويد، مى‌شنود، مى‌خندد، مى‌گريد، داد مى‌کشد و نگاهش هم‌چنان از اضطراب سرشار است.  فروغ الزمان فرخ زاد فرزند چهارم توران وزيرى‌ تبار و محمد فرخ زاد، در ۱۳۱۳در تهران متولد شد. بيوگرافى‌ و مرور زندگى‌ فروغ، اين که چه روز و سالى‌ به دنيا آمده و روند فهرست وار زندگى‌اش چه بود، از زبان و نگاه افرادى‌ روايت مى‌شود که در جوار او زيسته‌اند و نه در کنار و درون فروغ، آن که به اين درون اندکى‌ راه يافت، تا انتهاى‌ عمر سکوت اختيار کرد. فروغ در باره دوران کودکى‌ خود مى‌گويد: پدرم ما را از کودکى‌ به آن چه که \"سختى‌\" نام دارد، عادت داد، ما در کمپل هاى‌ سربازى‌ خوابيده و بزرگ شده‌ايم در حالى‌

محمد شریف شایق این که زبان یک پدیده‌ای اجتماعی است و در مسیر زمان دست خوش تحولات می‌گردد، چیزی است که زبان‌شناسان نیز به آن معترف و این روند در هر زبانی به وفور دیده می‌شود. البته این تغییرات در بخش‌های مختلف زبان به وقوع می‌پیوندد . مهمترین این تحول در بخش واژه‌های زبان قابل رویت است که با گذشت زمان معنای برخی از واژه‌ها تغییر می‌خورد، مثلا در زبان فارسی دری واژه‌ی مزخرف درقرن پنجم و ششم به معنای خوب و نیکو به کار می‌رفته در حالی که امروز به معنای زشت و بد استفاده می‌شود. همچنان برخی از واژه‌ها به مرور زمان از کار می‌افتند حتا به اندازه‌یی که به اصل زبان بیگانه می‌شوند. و این دیگرگونی در تمام زبان‌های زنده‌ی دنیا به میان می‌آید . اما چیزی که در این نوشته می‌خواهم به آن بپردازم، سرازیر شدن موجی از کلمات زبان‌های بیگانه به زبان فارسی در شرایط کنونی افغانستان است که می‌تواند مایه‌ی نگرانی باشد زیرا تدوام چنین وضعیتی می‌تواند ضربه‌ی سختی به زبان فارسی وارد کند، زیرا واژه‌های فعال این زبان به مرور زمان به فراموشی سپرده می‌شوند و جای آنها را واژه‌های زبان بیگانه می‌گیر

نخست‌وزير يمن با گريه از قانون‌گذاران كشورش خواست پيش نويس قانون مصونيت قضايي رئيس‌جمهوري را تصويب كنند. به گزارش پايگاه اينترنتي المصدر آن‌لاين يمن، محمد سالم باسندوة، نخست‌وزير يمن كه براي تصويب پيش نويس قانون مصونيت قضايي علي عبدالله صالح، رئيس‌جمهوري اين كشور در پارلمان حضور داشت، از قانون‌گذاران يمني خواست براي پايان دادن به وضعيت كنوني اين كشور با قانون اعطاي مصونيت موافقت كنند.باسندوة كه همراه وزراي كابينه‌اش به پارلمان يمن رفته بود، پيش‌نويس قانوني را كه دولت براي اعطاي مصونيت قضايي به صالح تهيه كرده بود، براي قانون‌گذاران خواند. وي پس از قرائت پيش‌نويس قانون اظهار كرد: مي‌دانم كه اين قانون باعث مي‌شود من مورد توهين قرار بگيرم و اينكه من امروز اينجا هستم، به وجهه من آسيب مي‌رساند. باسندوة در حالي كه گريه مي‌كرد، افزود: اما با اين حال من آماده‌ام در راه ميهنم فداكاري كنم و جانم را بدهم كه يمن از وضعيت كنوني خارج شود و امنيت در كشور برقرار شود. نخست‌وزير يمن از قانون‌گذاران اين كشور خواست، بدون تاخير قانون اعطاي مصونيت كامل به رئيس‌جمهوري اين كشور و عدم پيگرد قضايي و قانو

تنها مردم بلخ افغانستان نبودند که روز دوشنبه 23-1-2012 در اعتراض به حکم قضات این ولایت مبنی بر عقد همزمان یک زن برای دو مرد، اعتراض کردند؛ بلکه رسانه‌های افغانی نیز انتقادات تیز و تند خود را نثار صارکنندگان این حکم کردند به نقل تلویزیون نور افغانستان، دادگاه بدوی ولایت بلخ زنی را پس از طلاق و ازدواج مجدد با مردی دیگر پس از یک سال بدون طلاق گرفتن از شوهر دوم، دوباره به عقد شوهر اولش درآورده است. مسؤولان ولایت بلخ همصدا با مردم می‌گویند این حکم بر خلاف شرع بوده و خواستار پاسخ گویی مسؤولان قضایی این ولایت شدند. بر اساس این گزارش قاضی فضل الرحمن فضلی، رئیس دادگاه تجدید نظر ولایت بلخ با رد گفته‌های معترضین گفته است به دلیل اینکه طلاق اولی بدون سند قانونی صورت گرفته است، دادگاه حکم داد تا این زن به شوهر اولش (محمد رسول) برگردد. در مقابل اعضای شورا علمای منطقه مارمل در ولایت بلخ ادعا دارند که محمد رسول خانمش را در حضور نمایندگان شورای علمای این منطقه طلاق داده است و یک سال پس از آن این خانم به عقد نکاح شخص دیگری به نام سیف الدین درآمده است. اما اکنون دادگاه بدوی منطقه مارمل این زن را به

 برهمه ملت افغانستان واضح و اشکار است بعد از گذشت ده سال از حضور جامعه جهانی بازهم مردم افغانستان در فقر، بیکاری، فساد گسترده و صدها بدبختی دیگر قرار داشته و در پهلوی آن وابستگی افتصادی، کشورا به سمت یک بحران خطرناک سوق میدهد که این همه بدبختی ها و وابستگی ها از وابستگی اقتصادی منشاء گرفته و به آن مرتبط میباشد. اگر حکومت افغانستان و دولتمردان کشور اراده و یا تصمیمی برای از بین بردن این همه بدبختی ها و مشکلات میداشنتد و احساس وطن دوستی و وطن پرستی در ضمیر شان وجود میداشت، در قدم اول باید توجه برای از بین بردن وابستگی اقتصادی که متضمن حاکمیت ملی و بی نیازی و وابستگی به دیگران است مینمودند. اما متاسفانه رشته اساسی درامد های دولتی و ملی را به اشخاص بی دانش و یا هم اشخاص بی احساس و ناکارا و زراندوز تسلیم نموده که از جمله میتوان به وزارت های چون مالیه ، تجارت ، اقتصاد و... یاد اوری نمود. بطور مثال وزارت مالیه کشور را در دست یک گروه خاص و حتی یک قوم مربوط به سمت خاص سپرده است که تشکیلات این وزرات در حدود 97 فیصد مربوط به یک قوم و 85 فیصد مربوط به یک سمت خاص (ننگرهار) میباشد. بناء میتوان گ

                     تقدیم به دوستم مختار وفایی این روز ها برآمده از دوربین تو تصویری از مداخله در سرزمین تو این روز ها چقدر نشستند گرگ ها برعکس خشم ذاتی شان در کمین تو دیروز مْهر معرکه بستند بهر تو امروز از حقوق بشر در جبین تو ××××× شاید برادر است تروریست با شما گفتند و ما قبول نمودیم ادعا گفتند و داد عدل و صداقت به ما زدند بعدن دیازپام حماقت به ما زدند ما خواب ناشیانه ی یعقوب دیده ایم هر چه گذشته از سر ما خوب دیده ایم گفتیم کم بیاورد همسایه پیش ما همسایه خر سوار شد از زیر ریش ما همسایه سایه ی من و ما را به سنگ زد ما از برادری گپ... او حرف جنگ زد ××××× این روز ها گذارش خود کم نیاوری گرچند بسته اند زبان متین تو آزادی بیان تو ، کت، شات،لانگ شات با این قدر که ساخته یی آفرین تو! مختار ، اختیار از این بعد دست توست                دست تو و نگاه تو و دوربین تو

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان (afghanpaper) اگر نتایج مذاکرات صلح در مغایرت با دستاورها، اهداف و ارزش های مردم افغانستان و جناح های دیگر کشور باشد، مردم به مسلح شدن در برابر طالبان به منظور دفاع از خویش آماده خواهند شد. نشست برلین که با حضور جبهه ملی و برخی از سران کنگرس آمریکا برگذار شد این باور را برای برخی به وجود آورد که احزاب مختلف نگران از خدشه دار شدن دستاوردهای گذشته خود بوده و خواهان سهم گیری در روند مذاکرات با طالبان هستند به طوری که جبهه ملی خود را طرف اصلی مذاکرات با طالبان بیان کرده و خواستار حفظ دستاوردهای دیرین خود شده است. در همین حال افراد این حزب میگویند که مشکلات اصلی دولت افغانستان و ایالات متحده آمریکا، در نظر نگرفتن دورنمای خاص و خطوط قرمز مشخص در این روند میباشد. به باور آنان حفظ دستاوردهای مدنی ده ساله مردم افغانستان، به رسمیت نشناختن قرائت خشن و طالبانی از اسلام و برداشت سطحی آنان از اسلام که عجین شده با دیدگاه های قبیله ای از زنان، انسانها، جامعه و جهان میباشد ، پنهان کردن این روند از مردم افغانستان، نگاه کردن به پروسه صلح به عنوان مسئله ای ملی و افغ