پست‌ها

فاجعه‌یی پس از یاوه‌گویی وزیر دفاع!

تصویر
چند روز قبل بسم‌الله محمدی وزیر دفاع که با توپ و تانک به ولسوالی وردوج بدخشان رفته بود، ادعا داشت که نیروهای امنیتی افغان، طی عملیات‌هایی مستقلانه، این ولسوالی را از وجود طالبان پاک‌سازی کرده است . اما اند کی نگذشت که نیروهای طالبان در یک کمین، 27 تن از نیروهای پولیس را که بیشتر آنان جوانان تازه پیوسته به صفوف پولیس بودند کشتند و چندین تن دیگر را زخمی و اسیر نموده که بعداً همه‌یی آنان را از پٌشت به گلوله بستند ... در میان این سرباران کشته شده، پسرجوانی بنام «حسن» از قریه‌ی ما بود که یک‌سال قبل پس از فراغت از مکتب برای یافتنِ لقمه‌یی نان به نیروهای پولیس پیوسته بود . ماه سنبله به پایان رسیده بود و خانواده‌یی حسن، چشم براه معاش ماهانه‌ی او بود، دیروز خبر تیرباران شدن حسن بدست طالبان به گوش مادر و پدرش رسید ... نمی‌دانم اتفاقاتِ ناگواری را که همه روزه در گوشه و کنارِ این سرزمین خون و خشم هستم، چگونه و به کدام زبان روایت کنم ... من واقعاً خسته ام، خسته ام، خسته ام، از این‌همه جنایت و فاجعه ... برادر بزرگ‌ترِ من نیز سرباز ارتش ملی است. مادرم، شب‌ها بدون استثنا او را بیاد م

اوج ابتذال رسانه‌یی در آشفته بازار رسانه‌های بلخ

تصویر
مختار وفایی هم اکنون، بیشتر از پنجاه رسانه‌ی چاپی در دفتر ثبت جواز رسانه‌های ریاست اطلاعات و فرهنگ بلخ، با نام‌های مختلف به عنوان هفته نامه، ماه‌نامه، روزنامه و گاه‌نامه به ثبت رسیده که از این میان چند نشریه‌ی محدود در این ولایت فعال و نیمه فعال اند. چند روز قبل، در میان جمعی از نسخه‌های نشریه‌های مختلف در روی یک میز، چشمم به اوراقی خورد که در بالای صفحه‌ی آن با خط درشت، نوشته بود:  « هفته نامه زند».  در نخست خرسند شدم، از این‌که یک نام جدید در جمع رسانه‌های چاپی بلخ پیوسته است، با میل و علاقه، آن‌را برداشتم و به صفحات آن چشم دوختم. در شرح نام این هفته نامه چنین نوشته شده بود: هفته نامه زند، موثق‌ترین، پایگاه خبری افغانستان و جهان. نام این هفته نامه که همان تخلص صاحب امیتاز آن است، فشرده‌ی شناسه‌ی آن چنین آمده است:  نام هفته نامه:  زند، صاحب‌امیتاز: نصیر احمد نقشبندی زند، پژوهشگر سیاسی: نصیر احمد نقشبندی زند، همکاران قلمی: ویس احمد نقشبندی زند، صفی‌الله نقشبندی زند...مهم‌ترین عنوان خبری در این «هفته‌نامه» چنین آمده بود:  رییس پایگاه خبری زند:  آیا پارلمان مرکز خیانت و فساد

گذار از سنت‌های جامعه برای رسیدن به هدف

تصویر
گزارش از مختار وفایی روایتی از زندگی و کار خانمی که برای اولین بار دوکان‌نداری را توسط زنان را در شهر مزارشریف رایج ساخت. رقیبه خانم 46 ساله‌ی است که از سی سال بدینسو مصروف بافت و فروش صنایع دستی است. او سی سال قبل در خانه، انواعی از صنایع دستی را برای تزیین خانه می‌دوخت که هشت سال قبل به تشویق ریاست امور زنان در یک نمایشگاه صنعتی در روز نوروز شرکت نمود. خانم رقیبه می‌گوید که سرمایه‌ی او در نخستین نمایشگاه صنعتی نوروز یک هزار افغانی بوده است و پس از آنکه کارهای دستی وی مورد استقبال گرم مردم و مهمانان این نمایشگاه قرار گرفت، باعث شد وی در این راه بیشتر زحمت بکشد. خانم رقیبه از هشت سال بدینسو صنایع دستی و تولیداتش را خودش در بازار به فروش می‌رساند و دوسال در فرودگاه مزارشریف در یک کانتین مصروف فروش تولیدات دستی اش بوده است که می‌گوید عاید این دو سال زحماتش وی را توانسته است خودکفا بسازد. خانم رقیبه در میان خانم‌های صنعت پیشه‌ی بلخ، نخستین خانمی است که صنایع دستی اش را در روی بازار خودش به فروش رسانده است. وی می‌گوید که برای نخستین بار رییس امور زنان بلخ از وی خواست تا جرا

پولاد علم‌دار های تقلبی در مزارشریف

تصویر
خلق را تقلیدشان بر باد داد  ای دو صد لعنت بر این تقلید باد (خداوندگار بلخ) نویسنده: مختار وفایی افغانستان کشوری است با باورها و عقاید دینی، مذهبی، عنعنوی و مردمی، که بسیاری از این باورها در مواردی زیادی به افراط دچار شده و همواره متزلزل بوده است. در این کشور همه چیز وارداتی است. از ملاهای مساجد که از مدارس پاکستان و ایران تربیه می‌شوند، تا لباس، کفش، قلم، کتابچه، کتاب، خوراک، پوشاک، کاغذ تشناب و دهن‌کجی‌های اجتماعی که آن‌را گاهی «فرهنگ اصیل» می‌نامیم. در کشوری که مردم آن به شدت تحت فشار فقر اقتصادی و فرهنگی قرار دارد، اربابان قدرت که سرمایه‌ی شان اکثراً از میله‌های تفنگ و خون فرزندان بیچارگان و ستم‌دیدگان این سرزمین نشات گرفته است، روز بروز چاق‌تر و قوی‌تر می‌شوند و در عین حال چهره‌های فقر و بیچارگی در میان طبقه‌ی مذدور و تهی‌دست روز بروز تاریک‌تر و خشن‌تر می‌شوند. وقتی به بیچارگی‌ها و نداشته‌‌های مردم این سرزمین نگاهی بیاندازیم، می‌توان فقر را در این کشور از چند زاویه‌ی مختلف با تراژیدی‌های وحشتناک به تماشا نشست. یکی از کشنده‌ترین انواع فقر، فقرفرهنگی است. اکثراً جوامعی

جامعه‌ی گوسفندی و حکومت گرگ‌ها

نویسنده: مختار وفایی حتماً این حرف برترانت راسل دانشمند و فیلسوف غرب را شنیده ایم که گفته است:«جامعه‌ی گوسفندی لایق حکومت گرگان است.» مثال زنده و واضح این حرف را می‌توان در فضای کنونی افغانستان به وضوح مشاهده کرد. این‌جا حکومت‌گران و قدرت‌مندان هر چند سخنرانی‌های شان را با واژه‌های: «دموکراسی، حقوق بشر، شرافت، آزادی، ترقی، سربلندی و ...» آرایش می‌کنند، اما می‌بینیم که سیاست غیر انسانی تعدادی از این سیاست‌مداران کشور، اوضاع را هر روز پیچیده‌تر و بحرانی‌تر می‌سازد. در این میان ملتی که هنوز از دود خمپاره‌های طالب و حکمتیار نفس راحت نکشیده بود، شاهد حضور ناگهانی سیاست‌های غلط جهانی و فریب‌های سیاست‌مداران کشور شد که سرنوشت آنان تاهنوز در کشتی نا کجا آباد بسوی یک مسیر مبهم در حرکت است. اکنون نزدیک به دوازده سال از عمر حکومت حامد کرزی می‌گذرد، اما هنوز مشخص نیست که کدام کشور دوست و کدام کشور دشمن افغانستان است؟! هنوز مشخص نیست که طالب کی است و چه می‌خواهد؟! هنوز مشخص نیست که رییس جمهور کشور نماینده‌ی ملت افغانستان است، یا نماینده‌ی سازمان‌های اطلاعاتی کشورهای بیگانه؟! رییس جمهور کشور ا

گزارش تحقیقی مختار وفایی:

تصویر
رییس تجارت و صنایع بلخ؛ از اتهام به والی بلخ؛ تا به دار آویختن رییس جمهور کرزی! سلسله گزارش‌های تحقیقی مختار وفایی وب‌سایت هویدا / گزارش دهم اساس  اسناد و شواهدی که هفته‌نامه هویدا به آن دست یافته است، نشان می‌دهد که ریاست تجارت و صنایع ولایت بلخ از مدتی بدینسو در گرو منافع یکی از احزاب سیاسی کشور می‌چرخد. محمدهاشم برنا که از چندی بدینسو ریاست تجارت و صنایع بلخ را به عهده دارد، به کار شکنی، غیر حاضری‌های دوام‌دار، چرخاندن ریاست تجارت و صنایع به منافع سیاسی اش از سوی کارمندان این اداره و به جعل اسناد تحصیلی از سوی ارگان‌های عدلی و قضایی متهم شده است. گفته می‌شود محمد هاشم برنا، از اعضای ارشد حزب افغان ملت، به رهبری انوارالحق احدی می‌باشد. جعل اسناد و سوابق جرمی: اسناد و شواهد متعددی بدست آمده نشان می‌دهد، ضمن این‌که اسناد تحصیلی آقای برنا توسط ارگان‌های عدلی و قضایی کشور، جعلی ثابت شده، وی دوسیه‌های زیاد جرمی دیگر نیز دارد که روزانه بجای رسیدگی به امور ریاست تجارت و صنایع بلخ، در رفت و آمد به کابل و رسیدگی به دوسیه‌های جرمی اش مصروف می‌باشد. محمدهاشم برنا، که در بر

عطامحمد نور، در ولایت بلخ، به ارزش یک میلیارد دالر جایداد دارد

تصویر
منبع اصلی: سایت خبری بی نوا برگردان به فارسی دری: مختار وفایی؛ وب سایت هویدا با آنکه والیان به اساس امتیازات دولتی، اندکی بیشتر از 10000(یک صد هزار افغانی) معاش دارند، اما براساس فرمان رییس جمهور کرزی والیان برای مهمانی و دسترخوان پولی شان نیز  نزدیک به 40000 افغانی (چهل هزار افغانی) دیگر نیز بدست می آورند. اما این همان پول است که به شکل قانونی از مجرای دولت یا از جانب مستوفیت برای شان پرداخته می شود، اما در افغانستان تعدادی از والیان در آمد ماهانه ی شان نسبت به معاش دولتی که دریافت می کنند حیرت آور و سوال برانگیز است. اگر موترهای تعدادی از والیان را مد نظر بگیریم ارزش هرکدام این موترها بیشتر از معاشی است که یک والی می تواند حتی در طول عمر خود بدست آورد. مثلاً توریالی ویسا والی کندهار 5 موتر زرهی (ضد گلوله) مادل 2010،  والی هلمند چهارموتر زرهی مادل 2010 و حال دو موتر زرهی 2011 یی دیگر نیز خریداری نموده است، والی فراه 3 موتر زرهی، والی هرات 5 موتر زرهی،  والی زابل 2 دوموتر زرهی،  والی غزنی 2 موتر زرهی، والی بلخ 5 موتر زرهی مادل 2010 و یک موتر زرهی مادل 2011 نوع کروزین دارد.

اختلاس، فساد اداری و «چور» در ریاست خدمات بندری حیرتان

تصویر
مختاروفایی، مدیر مسوول وب سایت هویدا وب سایت هویدا به اسنادی دست یافته است که تخطی، فساد اداری و کارکرد غیرقانونی رییس اداره ی خدمات بندری حیرتان را نشان می دهد. در حالی که اداره ی مبارزه علیه فساد اداری ادعا دارد که باید محمد یعقوب زازی رییس اداره خدمات بندری حیرتان، هم اکنون به جرم اختلاس و فساد اداری، در زندان باشد، اما آقای زازی ضمن رد این ادعا، می گوید که وی، هیچ تخلفی نکرده است. محمد یعقوق زازی، رییس خدمات بندری حیرتان که از سوی یک هیئت موظف مقام ولایت بلخ  که متشکل از نماینده های امنیت ملی، اداره ی مبارزه علیه فساد اداری در شمال و ثارنوالی می باشد،به اختلاس و سوء استفاده از صلاحیت وظیفوی متهم گردیده است. گزارشی که به تاریخ 1391/1/12  به مقام ولایت بلخ ارائه شده است، در آن آمده است که آقای زازی صدها هزار افغانی را با استفاده از صلاحیت وظیفوی اش، از بودجه‌ی این اداره حیف و میل کرده است. همچنان این هیئت در گزارش شان گفته است: «موجودیت مفاسد اداری، در خصوص شیوه‌ی اجراآتو تهیه و ترتیب اسناد خریداری غیرضروری یک عراده تراکتور، و یک عراده موتر بس سرویس (404) و همچنان تخط

سهم شورای ولایتی بلخ، در یک رسوایی بزرگ

تصویر
مختاروفایی، روزنامه نگار آزاد  ولایت بلخ، چندی قبل از سوی یک مقام وزارت زراعت، آبیاری و مالداری دومین ولایت غاصب زمین در سطح کشور دانسته شد. غصب زمین، یگانه معضلی است که در سطح تمام ولایات کشور، به گونه ی گسترده جریان دارد و بیشترین غاصبین زمین کسانی دانسته می شوند که از زور و قدرت برخور دار اند. آنچه در ولایت بلخ، در جریان این معضل ها ( غصب زمین) مشاهده می شود، این است که مردم یکی از مراجع داد رس شان، شورای ولایتی را می دانند، شورای ولایتی به عنوان یک نهاد مردمی، می تواند بیشترین نقش را در حل و فصل دعواها و معضل های اجتماعی و بخصوص مشکلات پیچیده ی غصب جایدادها و زمین های ملکی و دولتی داشته باشد.  در حالی که نقش شورای ولایتی بلخ را در رشد رفاه اجتماعی و گره گشایی از بعضی مشکلات مردم نادیده گرفته نمی توانیم، با آن هم دیده شده است که این شورا توسط تعدادی از عناصر داخلی این شورا به بیراهه کشانده شده و در پیدایش و افزایش چالش ها و بخصوص غصب زمین سهم گسترده داشته است.  با جرئت می توان گفت: تعدادی از اعضای این شورا، وکالت مردم را به عنوان یک حربه برای رسیدن به آرمان ها و مقاصد پولی و قد