مرگ ارواح مشترک در افغانستان
مختار وفایی همگرایی، همپذیری و همدلی از نخستین و اساسیترین نیازهای بشر برای زیست جمعی مسالمتآمیز و رفتن بسوی یک جامعهی متعالی است. چیزی که میتواند این مقولهها را به واقعیتهای عینی جامعه مبدل کند، مشترکات روحی، زبانی، جغرافیایی، دینی و سایر مشترکاتی است که از سرمایههای معنوی یک جامعه بوده و در شکلگیری و ارتباط باهمی میان مردم نقش مهمتری دارند.از روح مشترک میتوان به عنوان مهمترین و حیاتیترین ارزشهای که میتواند زیست باهمی و مسالمتآمیز را میان انسانها رقم بزند نامبرد. هرچند تاریخ بشر در کُل با ارتکاب جنایات و همدیگر کُشی رقم خورده است، اما جامعهی چندصدایی افغانستان به دلیل فقدان روح مشترک، وحشتناکترین و جنونآمیزترین شیوههای همنوعکُشی و انسانکُشی را تاهنوز مشاهده کرده است. تمام زمینههای که باعث بوجود آمدنِ روح و حس مشترک میانِ انسانها میشود، در جغرافیایی بنام افغانستان نیز وجود دارد، اما آنچه امروز به راحتی مشاهده میشود و فقدان آن هرج و مرج را دامن زده و باعث تیزشدنِ تیغ نفاق و بیباوری در اجتماع شده است، مرگ ارواح مشترک در این جامعه میب