پست‌ها

آتش، ۲۰۰ میلیون افغانی را در ولایت بلخ بلعیده است

تصویر
مختار وفایی  طی سال جاری، ولایت بلخ‌ شاهد ۷۷ واقعة آتش‌سوزی بوده است. اکثر‌ این آتش‌سوزی‌ها در مرکز شهر مزارشریف اتفاق افتاده و عمدتاً عامل ‌آن‌ها، شارتی برق، بالون‌های گاز، کم‌توجهی دکان‌داران و فرسوده‌بودنِ سیستم ساختمان‌ها دانسته می‌شود . در این میان یکی از مارکیت‌هایی که هفتۀ گذشته‌ برای سومین‌بار در قلب شهر مزارشریف آتش گرفت، حکایتِ متفاوت‌تری نسبت به آتش‌سوزی‌های گذشته دارد . مارکیت جوزجانی، در شمال زیارتگاه حضرت علی قرار دارد و در ۴ طبقه و دارای ۱۱۰ دکان می‌باشد که اکثراً دکان‌های عمده‌فروشی در آنجا قرا‌ر ‌دارند. این مارکیت بار اول در سال ۱۳۸۷ آتش گرفت و بیشتر از یک میلیون دالر به مالکان آن خساره وارد شد. عامل آن، انفجار بالون گاز دانسته شد و پس از مدتی دوباره ترمیم گردید . ‌‌بار دوم این مارکیت در سال ۱۳۹۲ ، حوالی ساعت ۹ صبح آتش گرفت و خسارات هنگفتی به دکان‌داران و مالکش وارد کرد. این آتش‌‌سوزی هم‌چنان از سوی مسئولان آتش‌نشانی و امنیتی، در اثر شارتی برق دانسته شد. مسئولان این مارکیت می‌گویند که پس از دو آتش‌سوزی هولناک، آنان سیستم‌های برق و تمامی امکانات‌شان ر

اراده‌ی یک نسل، برای تغییر سرنوشت

تصویر
مختار وفایی مشارکت از اساسی‌ترین مولفه‌ها در بدنه‌ی یک نظام مردم‌سالار است. سطوح مشارکت مردم یک جامعه در تصامیمی که بر زندگی آنان تاثیر مستقیم دارند، بستگی دارد به چگونگی فرهنگ سیاسی آن جامعه. فرهنگ سیاسی یک جامعه است که روزنه‌ی حضور آنان را در تصامیم بزرگ کشوری باز می‌کند. فرهنگ سیاسی در هرجامعه‌یی متفاوت است. افغانستان که از چندین دهه بدینسو، نا آرامی‌ و جنگ‌های خانمانسوز را تجربه می‌کند، ضمن دیگر تبعات جنگ و ویرانی، شاهد دگرگونی ساختارهای ذهنی و فکری مردم‌اش نیز بوده است. از بیشتر از یک‌دهه بدینسو که نظامِ نیم‌بند دمُکراسی در افغانستان نفس می‌کشد، شاید تغییراتی در ساختارهای فکری و فرهنگی مردم و بخصوص نسل نو افغانستان آمده باشد، اما آنچه احساس می‌شود، فقدان یک فرهنگ سیاسی مشارکتی فعال در کشور است. مشارکت سیاسی نیازمند آگاهی لازم از جریان‌ها و ساختارهایی است که در یک کشور فعال اند. شهروندانی که در مورد اهمیت و چگونگی ساختارها و کارزارهای سیاسی در یک کشور آگاهی دارند، بدون شک فعالانه در همه عرصه‌ها احساس مسوولیت کرده و مشارکت می‌کنند. اما شهروندانی که نه از جریان‌ها و ساخ

حضور گسترده‌ی تروریستان آسیای میانه، در شمال افغانستان

تصویر
مختاروفایی- روزنامه جامعه‌باز گذشته‌ی نفوذ و گسترش دوباره‌ی جنگجویان طالب در جغرافیای شمال، پس از سرنگونکی رژیم طالبان، بر می‌گردد به سال‌های 1387 و 1388؛ اما شدت تحرکات طالبان، گسترش حضور نیروهای القاعده و در تازه‌ترین مورد حضور روز افزون تروریستان کشورهای آسیای میانه در ولایات فاریاب، سرپل و کندز، اتفاقات تازه‌یی است که تحولات بزرگی را در پی خواهد داشت. منابع امنیتی در ولایات شمال، یک‌ماه قبل از حضور گروه‌هایی از تروریستان ازبیکستانی خبر دادند که با خانواده‌های شان در مناطق تحت کنترل طالبان   در ولسوالی کوهستانات ولایت سرپل جابجا شده اند. این تروریستان که شمار آنان به 20 خانواده می‌رسد، مردها وظیفه‌ی حضور در جبهه‌ی جنگ علیه دولت افغانستان و زن‌ها ماین‌سازی و آموزش آن را به جنگجویان طالب به عهده دارند. به دنبال این حضور بی‌سابقه‌ی تروریستان ازبیکستانی، اکنون منابع امنیتی در ولایت فاریاب می‌گویند که بیشتر از 140 تن از تروریستان کشورهای آسیای میانه، همراه با خانواده‌های شان در مناطق تحت کنترل طالبان جابجا شده و در صفوف جنگ علیه نیروهای امنیتی حضور دارند. به نقل از مناب

حضور زنان ازبیکستانی، در صفوف طالبان، در شمال افغانستان

تصویر
 مختار وفایی ده تن از زنان ازبیکستانی از یک ماه بدینسو، در یکی از ولایات نا امن شمال جابجا شده و در صفوف طالبان فعالیت می‌کنند. کاظم کنعان سخنگوی فرماندهی پولیس سرپل،   ضمن تایید این موضوع می‌گوید که این ده تن در منطقه‌ی زرشالی ولسوالی کوهستانات ولایت سرپل جابجا شده و برای زنان محل از جهاد و شورش علیه حکومت تبلیغ می‌کنند. به نقل از کنعان، این ده تن در ماین سازی مهارت دارند و ضمن تبلیغ و تلاش برای جلب توجه مردمان محل به جنگ علیه حکومت، برنامه‌های آموزشی را برای جنگجویان طالبان برگزار می‌کنند. هنوز از هویتِ این ده تن، اطلاعات موثقی در دست نیست، اما منابع تایید می‌کنند که این زنان عضویت گروه تحریک اسلامی ازبیکستان یا (جندالله) را دارند. تحریک اسلامی ازبیکستان، یکی از گروه‌های تروریستی آسیای میانه است که از چندین سال بدینسو در تبانی با گروه طالبان، در شمال افغانستان نفوذ گسترده‌یی یافته است. سخنگوی فرماندهی امنیه سرپل، سرپل می‌گوید که اطلاعات موثق آنان نشان می‌دهد که هر یک از این زنان، ضمن فعالیت‌های تبلیغی و آموزشی برای زنان محل و جنگجویان طالب، در اختیار یکی از فرماندهان