فرنگیس سوگند؛ از عاشقانهسرایی، تا مبارزات سیاسی
«جای مردان سیاسی بنشانیم درخت، تا هوا تازه شود.» این مقولهی شعری، از سهراب سپهری، شاعر بزرگ ایران است که، هرازگاهی در محافل ادبی و شعری بیان میشود. از سیاسیون در ادبیات و شعر، اکثراً به عنوان حیلهگران و سلطهگران نظام بشری نامبرده شده و نوع دید شاعران به سیاست، بدبینانه و بیزاری از آن بوده است. فرنگیس سوگند؛ نامِ آشنایی در میان جوانان و بخصوص آنانی که با ادبیات، شعر، برنامههای مدنی و فرهنگی سرگرم اند، میباشد. هرچند فرنگیس سوگند، با چندین رسانه نیز همکاری دارد و در اکثریت برنامههای مدنی اشتراک میکند؛ اما در بلخ و فراتر از بلخ، نام اش بیشتر باشعر و آفریدههای ادبی رقم خورده است. فرنگیس، اکنون با تجربهی سالها کار در جامعه؛ وارد مبارزات سیاسی انتخاباتی شده و خودش را به عنوان یک فرد مستقل، در شورای ولایتی بلخ نامزد کرده است. فرنگیس سوگند تحصیلات ابتدایی اش را در مکتب سلطان رضیه در شهر مزار شریف به اتمام رساند و تا پیش از فراغت اش از مکتب، فعالیتهای اجتماعی اش محدود بود در درون مکتب و در واقع به قول خودش گروهی از دختران فعالیتهای فرهنگی و درون مکتبی داشتند. فر