نامه‌ای از بلخ - مختار وفایی

مختار وفایی از افزایش ترورهای هدفمند، اختطاف و بیشتر‌شدنِ افراد مسلح غیر‌مسئول از شمار نیروهای امنیتی در ولایات شمال که بگذریم، از حد‌اقل شش ماه بدین‌سو، طالبان به‌طور بی‌سابقه‌‌ای در برخی از این ولایات قدرت‌نمایی کرده و مناطق وسیعی را در حملات گروهی و چریکی‌شان تصرف کرده‌اند . تغییر استراتژی در جغرافیای جنگ افغانستان، معمایی است که از سال ۲۰۰۹ بدین‌سو، هرازگاهی روی زبان‌ها می‌افتد. برخی‌ها باورمند‌اند که مدیریت جنگ در افغانستان، از جای دیگری کنترول می‌شود و این مدیریت سال‌ها قبل در پی تشدید کشتار مردمان جنوب و غرب کشور در اثر نا‌امنی‌ها، در صدد تغییر جغرافیای جنگ در کشور برآمد و شمال، که از آن به عنوان بستر امنِ افغانستان نام‌برده می‌شد، برای این جابه‌جایی انتخاب شد . اکنون شمال افغانستان دیگر امن نیست و عبور از شاهراه‌های این ولایات، هرازگاهی حتا برای مردمان عادی و بی‌هیچ مأموریتی مرگ‌آفرین شده است . منابع امنیتی در ولایات شمال، ضمن تأیید گسترش برنامه‌های جنگی طالبان، از قدرتمندی و برخوردار‌شدنِ جنگجویانِ این گروه از سلاح‌های ثقلیه نیز خبر می‌دهند . پیچید

ارگ در بیانیه‌یی که پس از نزدیک به ده ساعت از تیرباران شدنِ 14 انسان بی‌گناه به جرم هزاره بودن در غور منتشر کرده است، به نقل از زبان کرزی چنین می‌نویسد : » حامد کرزی رییس جمهوری اسلامی افغانستان کشتار افراد ملکی در ولایت غور را به شدیدترین الفاظ محکوم کرد .« از یک انسانِ بی‌شعور که در همدستی با برادران خون آشام‌اش، سال‌هاست از بدن‌های نحیف و ضعیف ما خون می‌مکد، انتظارِ بیشتر از این را نداریم . در بیانیه‌ی ارگ، کشته شدگانِ غور بطور معمول افراد ملکی گفته شده و صرف نام ولایت تغییر کرده و بقیه همان ادبیات و جمله‌های همیشگی است که در سایر بیانیه‌ها منتشر می‌شود . متن پیام این‌گونه است : 1- حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان کشتار افراد ملکی در «ولایت غور» را به شدیدترین الفاظ محکوم کرد . 2 - حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان ضمن محکوم نمودن شدید این عمل وحشیانه، گفت که هدف قرار دادن افراد بیگناه بخصوص زنان و کودکان معصوم یک عمل نابخشودنی و خلاف تمامی ارزش های دینی و انسانی است . 3 - رئیس جمهور کرزی به مسئولین امنیتی کشور هدایت داده است تا چگونگی وقوع این حاد

 مختار وفایی یکی از ماندگارترین میراث‌های سیزده سال حکومت به رهبری حامد کرزی در افغانستان، گسترش و مشروعیت دادنِ مکتب ترور و وحشت و تقویت «تفکر طالبانی» است . کرزی که رابطه‌ی عمیق خونی و خانوادگی با قبیله‌های مخوف ترور و وحشت دارد، طی سیزده سال حکومت اش، بی‌شرمانه، وحشیانه‌ترین موجودات که هیچ سنخیتی با انسانیت و اسلام ندارند و از هردم تنفس شان بوی خون هزاران شهروند بی‌گناه افغانستان می‌آید را برادر خوانده، دست مهربانی و عطوفت بر سرِ آنان کشیده و از زندان‌ها _که اکثراً در جنگ‌های رویارویی با نیروهای امنیتی افغانستان باز داشت شده بودند_ رهای شان کردند . اکنون کرزی در ارگ نشسته و برادرانش جبهات جنگ علیه مردم افغانستان را رهبری می‌کنند. مهم‌ترین رسالتِ این آزادشدگان، ستاندنِ جان مردمان بی‌گناه و ریختن خون آنانی اند که کرزی را رییس جمهور شان می‌پندارند . طالبان پس از حادثه‌ی 11 سپتامبر و هجوم سیل‌آسای کمک‌های نظامی و اقتصادی جهان به افغانستان، شکست خوردند، اما شبکه‌های استبخباراتی منطقه و کشورهای قدرتمند جهان، بخاطر تامین منافع شان، در تبانی با حکومت پساطالبانی، طالبان، این