نامه‌ای از بلخ - مختار وفایی

 صلیب سرخ دفاترش در فاریاب و کندز را مسدود کرد مختار وفایی، روزنامه‌نگار صلیب سرخ یا (ICRC) که یکی از مهم‌ترین نهادهای مددرسان در مناطق بحرانی جهان است، نقش مهمی در رسیدگی به جنگ‌زده‌ها، آواره‌ها و آسیب‌دیدگان فجایع در افغانستان داشته است. این نهاد قربانیان زیادی نیز در راه مددرسانی اش به قربانیان فجایع در افغانستان داده است. کارمندان این نهاد بارها شکار آدم‌ربایان، اختطاف‌چیان و تروریست‌ها شده اند. در آخرین مورد دو ماه قبل سه تن از کارمندان این نهاد توسط افراد مسلح منسوب به گروه داعش در ولسوالی قوش تپه ولایت جوزجان ربوده شدند که پس از پادرمیانی مردم محل و تلاش مسوولان  این نهاد، با پرداخت پول هنگفت آزاد شدند. این سه کارمند صلیب سرخ توسط قاری حکمت فرمانده خودخوانده داعش در جوزجان ربوده شده بود که در ولسوالی‌های قوش‌تپه و درزاب در قرارگاه‌های نظامی آنان نگهداری می‌شدند. منابع گفتند که مسوولان صلیب سرخ و خانواده‌های ربوده شدگان مبلغ هنگفتی را در ازای آزادی این سه تن به داعش پرداختند. برخی منابع همچنان تایید کردند که ضمن پرداخت پول به قاری حکمت، یک زن ازبیکستانی که قبلاً توسط

  اعلامیۀ مطبوعاتی نی حمایت کننده رسانه‌های آزاد افغانستان یافته‌های دفتر نی که به اساس شاخصه‌های مانند: اعمال خشونت‌ها بر خبرنگاران، اعمال سانسور، بازداشت‌های کوتاه‌مدت، بسته‌شدن رسانه‌ها، محدودیت در دسترسی به اطلاعات و فرار خبرنگاران از کشور در دو دورۀ حکومت افغانستان پسا طالبان ( دوران حامد کرزی و حکومت وحدت ملی) جمع‌آوری شده است، نشان می‌دهد که وضعیت آزادی بیان در حکومت وحدت‌ملی نسبت به دورۀ حکومت آقای کرزی ی بدتر شده است. در بخش اعمال خشونت‌ها در برابر خبرنگاران؛ تفاوت زیادی در حکومت وحدت ملی نسبت به حکومت دوران حامد کرزی دیده می‌شود، ۴۳۱ درصد خشونت‌ها در دورۀ حکومت وحدت‌ملی افزایش داشته است. از اکتوبر ۲۰۱۴ تا اکتوبر ۲۰۱۷ مجموع خشونت‌های که بالای خبرنگاران در افغانستان اعمال شده است ۶۲۰ مورد خشونت می‌باشد، بیش‌تر از تمام خشونت‌هایست که در سال‌های ۲۰۰۱ الی ۲۰۱۴ ( دوران حکومت ۱۳ سالۀ حامد کرزی) اعمال شده بود. سانسور نیز در دورۀ حکومت وحدت‌ملی بیش‌تر نمایان گردید. نظرسنجی‌های که از سوی دفتر نی راه اندازی شد، نشان می‌دهد که خبرنگاران و شهروندان از دستری به اطلاعات ن

مختار وفایی خوشحالم که سهمی هرچند اندک در مرهم‌گذاری به زخم‌های بازماندگان فاجعه المناک میرزاولنگ داشتم. پس از وقوع فاجعه با همکاران عزیزم گروهی را با عنوان همدلی شکل داده و با تمام توان به دوستان مان در خارج و داخل از افغانستان اطلاع دادیم که در حد توان دست نیازمندان و آسیب‌دیده‌ها را بگیرند. کمک‌های را که از دوستان خردمند و آگاه مان جمع کردیم با کمال امانت‌داری به بازماندگان فاجعه میرزاولنگ سپردیم. آنانی که این کمک را دریافت کرده اند، بدون شک که شما را از دعاهای شان فراموش نمی‌کنند. گزارش زیر تفصیلی از مقدار و چگونگی روند جمع‌آوری و  توزیع کمک‌های شما به بازماندگان فاجعه میرزاولنگ است: گروه همدلی که متشکل از فعالان و جوانان رضاکار است اندکی پس از وقوع فاجعه میرزاولنگ در اوایل ماه اسد سال جاری شکل گرفت و برای جمع آوری کمک از داخل و خارج از افغانستان اقدام و کمپاین جمع آوری کمک به‌راه انداخت. هدف این گروه ترویج فرهنگ کمک به بازماندگان، قربانیان و ابراز همدلی با آسیب‌دیدگان فاجعه میرزاولنگ بود که توانست با کمک‌های جمع‌آوری شده از انسان‌های مهربان و نیکوکار، مرهم اندکی بر زخم‌های

حکومت وحدت ملی از لحاظ ساختاری و نوع تبانی گروه های شکل دهنده، یک حکومت اندیوالی است. حکومتی که با تفاهم، مصلحت، اندیوالی، گذشت و در عین حال بدون هیچ‌گونه سنخیتی با قانون اساسی بنا نهاده شده است. در این حکومت کسی جایگاه رفیع‌تر و بلندتری دارد که با پایه‌ی قدرت اندیوالی داشته باشد. کسی که از سفره های رنگین اندیوالی در حکومت وحدت ملی دور است، نه از فساد و اختلاس بهره‌ی می‌برد و نه  شهرت و محبوبیت و جوایز و مدال‌ها نصیب‌اش می‌شود. اشرف غنی از دوسال بدینسو سالانه به شماری از خبرنگاران، سخنگویان حکومت و فعالان عرصه مطبوعات مدال و یا تقدیرنامه توزیع می‌کند. در ماه می سال روان میلادی نیز رییس جمهور در یک برنامه‌ی پذیرایی از فعالان عرصه مطبوعات، به شماری از آنان مدال و تقدیرنامه داد. در کنار آن برخی از سخنگویان حکومت نیز مدال و تقدیرنامه دریافت کردند. بعداً سخنگویان وزارت های کلیدی که از دریافت این مدال براساس ضعیف بودن تار اندیوالی شان دور مانده بودند اعتراض کردند. یکی از روزنامه ها، پشت صحنه گزینش خبرنگاران و سخنگویان را برای دریافت مدال افشا کرد که واقعاً شرم‌آور و افتضاح بود. کسانی

دیده‌بان حقوق بشر در تازه‌ترین گزارش خود گفته است که سپاه پاسداران ایران کودکان مهاجر افغان در ایران را برای جنگ در سوریه به کار گرفته است. براساس این گزارش کودکان افغان در سن چهارده ساله در لشکر فاطمیون که تحت حمایت ایران  است در کنار نیروهای دولتی سوریه علیه داعش جنگیده‌اند. دیده بان حقوق بشر گفته است که بر اساس حقوق بین‌الملل، به کارگیری کودکان زیر ۱۵ سال برای مشارکت فعالانه در نبرد یک جنایت جنگی است. محققان دیده‌بان حقوق بشر عکس‌های سنگ قبرهایی در گورستان‌های ایران را بررسی کرده‌اند که مقامات در آنها سربازان کشته‌شده در سوریه را دفن کرده‌اند. این محققان هشت کودک افغان را شناسایی کرده‌اند که ظاهراً در سوریه جنگیده و کشته شده‌اند. گزارش‌های رسانه‌های ایرانی نیز بعضی از این موارد را تأیید می‌کنند، و حداقل شش مورد از سربازان کودک افغان را گزارش کرده‌اند که در سوریه کشته شده‌اند. برای دو مورد گزارش شده، محققان عکس‌های سنگ قبرهایی را مشاهده کرده‌اند که نشان می‌دهد فرد مورد اشاره بالای هجده سال داشته است، اما اعضای خانواده‌ی این سربازان متوفی به رسانه‌های ایرانی گفته‌اند که آنها کودک

اعلامیۀ مطبوعاتی نی : ۶ میزان به عنوان روز جهانی دسترسی به اطلاعات درج تقویم ملی و بین‌المللی شده است، اما در افغانستان این «حق» آن‌گونه که در قانون اساسی برای شهروندان این کشوربه رسیمت شناخته شده است تعمیم نیافته و خبرنگاران عدم دسترسی به اطلاعات را یکی از مهمترین چالش‌ها در برابر کار شان می‌دانند . گرچند عدم دسترسی به اطلاعات برای خبرنگاران هنوز یک چالش است، اما شهروندان افغانستان این حق اساسی را یک رویا می‌پندارند . بر اساس نظرسنجی که در روز جهانی دسترسی به اطلاعات به همین منظور از سوی دفتر نی راه‌اندازی و اعلان گردید، متاسفانه ۳۴ درصد نهاد‌های دولتی هنوز مرجع اطلاع رسانی را در ادارات شان ایجاد نکرده اند . مادۀ دهم قانون دسترسی به اطلاعات مشعر است که "ادارات مکلف اند به منظور تأمین حق دسترسی اتباع کشور به اطلاعات، مرجع مسوول اطلاع رسانی را مشخص نمایند ." بر بنیاد نظرسنجی دفتر نی، از ۶۹ نهاد و ادارات دولتی افغانستان، ۵۱ نهاد دولتی پاسخ ارایه کرده، اما ۱۸ نهاد دیگر اصلن برگه‌های پرسش‌نامۀ این نظرسنجی را پاسخ نداده اند . قابل ذکر است که ۳۴ درصد نهاد‌های دولتی

زنان حتی سوگواری شان قشنگ است؛ برای شرکت در مراسم سوگواری محرم لباس‌های جدید می‌خرند، ابروهای شان را می‌چینند، صورت‌های شان را نخ می‌کنند، روسری‌ها و سربندهای قشنگ همراه با عطرهای شیک و بادوام استفاده می‌کنند؛ اما مردان برای روزهای محرم می‌روند آهنگری زنجیر، قمه و چاقو می‌خرند. اگر جهان در دست زنان می‌بود شاید خون هیچ بی‌گناهی نمی‌ریخت و بشر آرامش و زیبایی واقعی را تجربه می‌کرد.

دیشب فیلم دیوار از تولیدات هالییود در سال ۲۰۱۷ را دیدم. خلاصه داستان این فیلم گیرماندن دو تک‌تیرانداز آمریکایی در دام یک تک‌تیرانداز عراقی در یکی از صحراهای عراق است. جوبا تک‌تیرانداز عراقی است که ادبیات انگلیسی خوانده، نزد آمریکایی‌ها آموزش نظامی دیده و سپس بحیث معلم در یک مکتب مشغول به کار شده. پس از آن‌که آمریکایی‌ها آن مکتب را که جوبا در آن تدریس می‌کرد بمباران می‌کنند و دانش‌آموزان جوبا جلو چشمان‌اش به خون می‌افتند، تدریس را رها کرده و علیه آمریکایی‌ها می‌جنگد . جوبا تا سال ۲۰۰۷ که داستان این فیلم در آن اتفاق می‌افتد ۳۵ آمریکایی را کشته است . جوبا با مهارت عجیبی شبکه‌های مخابراتی تک‌تیراندازان آمریکایی را به کنترول خود می‌گیرد و در نهایت آن دوتن که برای شکار او در یک صحرا موظف شده اند را به شمول چندین تن دیگر که با هلیکوپتر برای نجات آنان به معرکه می‌آیند را می‌کشد . داستان جذاب و واقعی این فیلم به همراه بازی‌گران موفق و سرشناس آن که روایتی از جنگ ناکام آمریکایی‌ها در عراق را به نمایش گذاشته، به یک‌بار دیدن می‌ارزد . اکثریت فیلم‌ها در همان لحظات تماشا اتفاق می‌افتند و تم

لورینای ۳۸ ساله که متخصص فیزیوتراپی و شهروند اسپانیا بود دوشنبه هفته گذشته توسط یک بیمار در شفاخانه صلیب سرخ در مزارشریف کشته شد . لورینا در حال معالجه کودک بیمار در شفاخانه صلیب سرخ نسیم، بیماری که سال‌ها در شفاخانه صلیب سرخ تحت معالجه بود، دوشنبه گذشته با تفنگچه‌ی که در ولچییر خود پنهان کرده بود این داکتر اسپانیایی را کشت . نسیم باشنده دندغوری بغلان است و پس از حمله بجان داکتر لورینا بازداشت شده است . لورینا که یک متخصص بود، زندگی در یکی از مرفه‌ترین کشورهای جهان را رها کرده و آمده بود تا به معلولان کمک کند، او هیچ گناهی بجز انسان بودن و مهربان بودن نداشت. دشمنان حقوق بشر و انسانیت با جهالت تمام‌نشدنی و عقده بی پایان شان همواره باعث شرمساری و خلق جنایت شده اند. هرچند مقامات امنیتی گفته اند که قاتل لورینا که خودش یک معلول است، عضو هیچ گروه تروریستی نبوده و در ضمن کشته شدن لورینا هیچ گروهی به عهده نگرفته است، اما من باور دارم که ترور لورینا ادامه جنایات طالبان در دشمنی با حقوق بشر و ترویج انسانیت است. نسیم باشنده دندغوری بغلان است. دندغوری در شمال افغانستان مشهور به پ

مختار وفایی ملا یعقوب پسر ملاعمر و یکتن از معاونان ملاهبت‌الله رهبر طالبان که در بخش نظامی فعالیت می‌کند از یک ماه بدینسو در فاریاب حضور دارد و مصروف فعالیت‌های تروریستی و سازماندهی به جبهات طالبان در این ولایت است. اطلاعات بدست آمده از فاریاب نشان می‌دهد که ملا یعقوب در منطقه‌ی کاریزقلعه‌ی خواجه ناموسی در 17 کیلومتری شهر میمنه در یکی از قرارگاه‌های نظامی طالبان مستقر شده است. ملایعقوب از یک ماه بدینسو مصروف ملاقات با والی‌ها، مسوولان نظامی و فرماندهان ارشد طالبان در ولایات شمال و شمال‌شرق است و ممکن است برخی از افراد جدید را بجای مسوولان کنونی طالبان در ولایات فاریاب، بادغیس، بلخ، جوزجان و سرپل معرفی کند. منابع می‌گویند که تشدید حملات و تحرکات طالبان از یک ماه بدینسو در ولایات فاریاب، بغلان، سرپل، جوزجان و قسمت‌های از بلخ پیامد حضور ملا یعقوب در شمال است. منابعی از فاریاب با من صحبت کردند می گویند که نگرانی‌ها از حضور و فعالیت عناصر داعش و اهمیت حفظ و گسترش سلطه طالبان در جغرافیای شمال؛ پای یکی از مهم‌ترین اعضای شورای رهبری این گروه را به فاریاب کشانیده است. این منابع با ا

ساعت 3 شب گذشته و پس از حمله تهاجمی نیروهای امنیتی از زمین و هوا، خطوط دفاعی طالبان در کوه شیرم که مسلط بر میرزاولنگ است سقوط کرده است. نصرت الله جمشیدی سخنگوی قول اردوی 209شاهین می گوید که مواضع طالبان در میرزاولنگ شکست خورده و صبح امروز نیروهای امنیتی وارد میرزاولنگ شده و تلاشی و تعقیب را در این روستا را آغاز کرده اند. حاجی مهدوی از فرماندهان خیزش های مردمی در میرزاولنگ نیز با تایید ورود نیروهای امنیتی به میرزاولنگ به هویدا گفت که نیروهای امنیتی و خیزش های مردمی از طرف جنوب غرب این روستا، وارد ساحه شده و طالبان در حال شکست و فرار از این منطقه استند. حاجی مهدوی همچنان گفت که  از شب گذشته تاکنون نزدیک به 20 عضو گروه طالبان به شمول یک فرمانده ارشد آنان بنام «میراحمد مایقه» کشته شده اند. فرمانده خیزش های مردمی ابراز امیداری کرد که بزودترین فرصت میرزاولنگ از تصرف طالبان خارج شده و آزاد خواهد شد. مسوول مطبعات قول اروی 209شاهین نیز می گوید که عملیات زمینی و هوایی برای پاکسازی میرزاولنگ تا پاکسازی کامل آن از وجود طالبان ادامه می یابد. طالبان یک هفته قبل با تصرف میرزاولنگ دست

اهمیت ولسوالی آقچه ولایت جوزجان برای طالبان و دولت به دلیل صنعتی بودن و موقعیت استراتیژیک، کم‌تر از یک ولایت نیست. کوچ یکی از خانواده های در حال فرار  بسوی مرکز شهر شبرغان حملات تهاجمی طالبان در این ولسوالی تاکنون صدها خانواده را آواره ساخته است . در آخرین مورد روز گذشته قریه مهم بیش‌کپه بدست طالبان سقوط کرد. مردم در نگرانی و ترس بسر می‌برند . سرمایه‌داران محلی نگران جان و مال شان اند. بخشی از مردم در مناطق جنگی، کوچ‌شان را به مقصد شهر شبرغان بار زده و تعدادی هم این توانایی را ندارند . تصاویر بدست آمده نشان می‌دهد که روز گذشته با سقوط قریه بیش‌کپه، چندتن از مردمان ملکی نیز کشته شده اند . قول اردوی   ۲۰۹ شاهین صبح امروز با ارسال خبرنامه‌یی از کشته شدن   ۱۹   طالب و زخمی شدن   ۸ دیگر در جریان جنگ در آقچه خبر داده و گفته است که عملیات زمینی و هوایی برای سرکوب طالبان جریان دارد .

- مختار وفایی ابعاد تازه فاجعه‌ی میرزا اولنگ در سرپل نشان می‌دهد که تروریست ها پس از تصرف این منطقه‌ی شیعه‌نشین در بامداد روز شنبه، نزدیک به 80تن از باشندگان محل را باخودشان به مناطق نامعلومی انتقال داده اند که در میان شان بیشتر از 30تن از دختران جوان و زنان میان سال نیز می باشند. منابع موثق در سرپل می گویند که تروریست ها، زنان را جداگانه و مردان را جداگانه از ساحه دور کرده و به سمت منطقه‌ی بنام پسته مزار و از آنجا به «قره خوال»  انتقال داده اند. محل نهایی که این ربوده شده ها در آنجا منتقل شده اند هنوز مشخص نیست. آتش زدن سه تکیه خانه و 10 منزل مسکونی، به قتل رسانیدن بیشتر از 60تن مردمان ملکی، گروگانگیری 150خانواده و ربودن 50 مرد و بیشتر از 30 زن از جمله ابعاد فاجعه میرزا اولنگ در سرپل است. منابع محلی که از ذکرنام شان خودداری می‌کنند، ربوده شدن زنان و دختران جوان را پس از تصرف میرزا اولنگ تایید کرده می گویند که تاکنون هیچ نشانی از محل نگهداری آنان بدست نیامده است. به گفته این منابع، امکان هر جنایتی به شمول تجاوزجنسی توسط تروریست ها متصور است و اگر اقدامی در مورد رهایی ربوده