پستها
Torture, murder, and rape; The fate of Balkhi protesting girls in Taliban prisons
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
On September 7 and 8, 2021, the Taliban attacked a women's protest march in Mazar-e-Sharif, taking more than 70 protesters, including 40 protesting girls. The bodies of eight detainees were found on the streets of the city one week later. The rest of the detained girls and boys were released by their families’ pressure after approximately 45 days, but the fate of the nine girls remains unknown. Five of the detained girls were killed by their families after being released from Taliban custody. The detention of girls in Mazar-e-Sharif and the fate of protesting girls who were held in the Taliban detention center were never reported in the media due to their families' intense fear of the Taliban and the sensitivity of the issue in traditional Afghan society. However, four months after the detention of the protesters, some of them are willing to talk about what happened to the detained protesters with one condition; their identity should not be disclosed. A woman's rights
به دفاع از مزارشریف کسی نجنگید
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
حدود پنجماه از فروپاشی سریع دولت افغانستان میگذرد. در این پنج ماه همه حلقه اشرف غنی را متهم میکنند، در حالی که مزارشریف، بدون دخالت غنی و با آن همه ساز و برگ نظامی، بدون یک دفاع قوی به طالبان واگذار شد. سه روز قبل از سقوط، غنی به مزارشریف رفت و به سران احزاب از جمله مارشال دوستم، ژنرال نور و محمد محقق پول و اختیارات داد. در مزارشریف برای ماهها جنگ چریکی امکانات و تجهیزات وجود داشت. نیروهای مارشال دوستم قبلا در دفاع از شبرغان تلف شده بودند، اما نیروهای نور، محقق، سید ظاهر مسرور، عباس ابراهیمزاده و چندین جریان دیگر تازهنفس بودند. اینکه چرا مزارشریف بدون یک دفاع و ایستادگی محکم -مانند هرات و شبرغان- به طالبان واگذار شد هنوز یک پرسش بزرگ است . در این گفتوگو، فرمانده محمدنبی گویچلی، به این پرسش پاسخ میدهد .
تماشای کابل در آنکارا
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
آنکارا مرا یاد کابل میاندازد. صبح زود با صدای اذان بیدار میشوم. اذان نوستالوژی قشنگی است در ذهن من. شنیدن اذان حس غمگین و سنگینی دارد. در ملودی اذان، غربت سنگینی را احساس میکنم. وقتی اذان را با صدای دلنشین ملاهای ترک میشنوم، به آن دقت میکنم، چون موسیقی دلنشینی با خود دارد. اذان ملا های ترک مرا فرا میخواند؛ نه به نماز، به فکر کردن و قدم زدن و عمیق شدن به یکسری چیزها. آنکارا شباهتهای زیادی با کابل دارد. کوههایی که در بر و دوش آنها خانههای نه چندان مجلل ساخته شده و جادههای پست و بلندی که برای قدم زدن نفس میخواهند. در هر چند قدمی یک مسجد است و در هر جای شهر که باشی، اذان از بیخ گوشات بلند میشود. با تفاوت اینکه مردمانش نسبتاً شاد و سر خوشاند. جوانانش سرخوش و بی پروا و بزرگانش محتاط و مراقباند. اینجا گاهی احساس میکنم در کابل هستم. کابلی که آزاد شده و دیگر از ترور و ترس و انفجار خبری نیست.
والی طالبان در جوزجان: یک مرد فرانسوی را از آقچه بازداشت کردیم
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
مختار وفایی داملا شعیب رسالت، والی طالبان در جوزجان، در صحبت بامن گفت، حدود یک هفته قبل، یک مرد فرانسوی، از مربوطات شهرستان آقچه، توسط ماموران اطلاعاتی طالبان بازداشت شده است. والی طالبان در جوزجان گفت، در جریان جستجو و عملیات ماموران امنیتی طالبان در شهرستان آقچه که برای ردیابی افراد وابسته به داعش خراسان انجام شد، یک مرد فرانسوی، در حالی که قصد داشت خودش را به ساحات مرزی میان جوزجان و ترکمنستان برساند، بازداشت شده است. قاری شعیب رسالت گفت: «یک هفته قبل، زمانی که من برای بازدید با مردم به شهرستان درزاب سفر کرده بودم، مسوول امنیتی جوزجان به من خبر داد که ماموران اطلاعاتی ما، یک مرد فرانسوی را از مربوطات آقچه بازداشت کردهاند.» والی طالبان در جوزجان گفت، مرد بازداشت شده فرانسوی الاصل است و به زبانهای محلی رایج در جوزجان صحبت نمیکند. قاری شعیب افزود: «تا هنوز مشخص نشده است که مرد فرانسوی بازداشت شده به کدام گروه ارتباط دارد. تحقیقات از او جریان دارد.» او گفت، مشخصات بیشتر در مورد هویت، نام و فعالیتهای مرد بازداشت شده نزد اداره امنیت ملی طالبان موجود است و او نمیتواند در این مور
چهار تن از فعالان مدنی زن در شهر مزارشریف، تیرباران شدهاند
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
جسدهای تیرباران شده چهار تن از زنان جوان، بعد از ظهر چهارشنبه بیست و هفتم اکتبر، از حومه شهر مزارشریف بدست آمدهاند. یک منبع آگاه در شهر مزارشریف میگوید، در پی ناپدید شدن چهار تن از زنان جوان، خانوادههای آنان، پس از ساعتها جستجو، اجساد آنان را در حالی که نشان گلولههای فراوان بر بدنهای شان دیده شده، از گودالی در حومه شهرک خالد ابن ولید در جنوب شهر مزارشریف بدست آوردهاند. یکی از این قربانیان فروزان صافی، یک زن ۳۰ ساله است. فروزان در فعالیتهای مدنی و دادخواهی برای زنان نقش فعال داشت و در یکی از دانشگاههای خصوصی در شهر مزارشریف تدریس میکرد. محمد صابر باتور نامزد فروزان صافی که پس از سقوط شهر مزارشریف بدست طالبان، از آن شهر متواری شده و به ایران فرار کرده است در صحبت با ایندیپندنت فارسی گفت: «همسرم فرزوان صافی و سه تن از دختران که از فعالان مدنی در شهر مزارشریف بودند، در اثر یک توطئه و به طور مشکوک تیرباران شده اند. هیچکسی پاسخگوی این جنایت نیست و هیچ نهادی صدای ما را نمیشنود.» باتور که فعلاً در ایران بسر میبرد، از جزئیات رویداد آگاهی بیشتر ندارد، اما میگوید، همسرش که
زندانهای خالی افغانستان، در انتظار نویسندگان و خبرنگاران
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
همزمان با فروپاشی حکومت افغانستان و ورود طالبان به شهر کابل در بعد از ظهر پانردهم آگوست، رسانههای افغانستان در سکوت عمیقی فرو رفتند. افغانستان در بیست سال گذشته، طلاییترین دوره را از لحاظ آزادی بیان، رشد رسانهها، ظهور یک نسل منتقد و دمکرات تجربه کرد. در فضای دمکراسی نوپا در افغانستان، ۹۶ شبکه تلویزیونی، ۱۹۰ شبکه رادیویی، ۱۴ خبرگزاری انترنتی و ۱۸۳ رسانه چاپی در این کشور فعال شدند و آزادانه به مخاطبان شان اطلاعرسانی کردند. رسانههای افغانستان در سالهای اخیر و پس از افزایش فساد در حکومت، به سرعت گزارشگری تحقیقی را تقویت کردند و با نشر گزارشهای تحقیقی موشکافانه، پروندههای فساد و اختلاس سران حکومت را افشا کردند. رسانهها همچنان برای تقویت دمکراسی و کمک برای رسیدن به یک صلح پایدار،گزارشگری صلح ( peace journalism ) را ترویج کردند و از این طریق دهها خبرنگار در محلات و شهرها تلاش کردند، دریچهای را بسوی صلح بگشایند. طالبان با ورود به کابل، در نخستین فرمان گفتند: «همه چیز باید در چهارچوب شریعت اسلامی تنظیم شود.» مردم افغانستان منظور طالبان از «چهارچوب شریعت اسلامی» را درک م
میزبانی طالبان از دشمنان آسیای میانه
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
مختار وفایی - ایندیپندنت فارسی صدها تروریست از کشورهای آسیای میانه و ایالت سن کیانگ چین در روستاهای کوهستانی ولایت بدخشان که با تاجیکستان، پاکستان و چین سرحد دارد مستقر استند. برخلاف ادعای سخنگویان طالبان که حضور خارجیها را در صفوف شان رد میکنند، این تروریستها پس از مسلط شدنِ طالبان بر افغانستان، همچنان پایگاههای شان را در بدخشان حفظ کرده اند. در سال ۱۹۹۶ میلادی و با پیروزی طالبان در افغانستان، هزاران تروریستِ تحت تعقیب در کشورهای آسیای میانه، به رهبری جمعه نمنگانی و طاهر یولداشف وارد افغانستان شدند تا در سرزمین تحت حاکمیت ملا عمر زندگی کنند. شماری از این جهادیها قبلتر از آن در سال ۱۹۹۱ و در پی عملیات کوبنده نیروهای دولتی کشورهای آسیای میانه به افغانستان متواری شده بوند. حمایت و میزبانی طالبان از تروریستهای آسیای میانه باعث شد تا جمعه نمنگانی و طاهر یولداشف، با مشوره و حمایت ملاعمر، جریانی را به نام تحریک اسلامی ازبیکستان ( IMU ) برای یک نبرد طولانی و به هدف برپایی نظام اسلامی در ازبیکستان، تاجیکستان و دیگر جمهوریهای آسیای میانه تاسیس کنند. پس از آن، بیشتر جهادیها
متن کامل قانون اساسی دولت ظاهر شاه
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
گروه طالبان به تازگی اعلام کرده اند که کابینه سرپرست این گروه برای افغانستان، قرار است از قانون اساسی دولت ظاهرشاه پیروی کنند. به گفته طالبان، تغییرات اندکی در این قانون اعمال شده است. قانون اساسی افغانستان که در میزان سال 1343 از سوی ظاهر شاه نافذ گردید، یکی از بسته ترین قوانین اساسی در تاریخ افغانستان است. براساس این قانون، شاه و یا حاکم افغانستان، صلاحیت های بی حد و حصر در مورد سرنوشت مملکت دارد و رسانه ها نیز در کنترول حکومت استند. برای خواندن متن کامل قانون اساسی، می توانید پی دی اف آنرا را با وارد شدن به لینک زیر دانلود کنید.
کوچ اجباری هزارهها از دایکندی، یادآور جنایات امیر عبدالرحمان است
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
مختار وفایی - اندیپندینت فارسی بیشتر از ۸۰۰ خانواده در شهرستانهای گیزاب و پاتوی ولایت دایکندی، از سوی مقامات محلی طالبان دستور کوچ اجباری دریافت کرده اند. از این میان تا اکنون ۴۰۰ خانواده در روستای کندیر شهرستان گیزاب خانههای شان را ترک کرده اند و ساکنان پانزده روستای دیگر برای تخلیه خانهها و جایدادهای شان ضربالاجل دریافت کرده اند. ساکنان روستاهایی که به اجبار باید خانههای شان را ترک کنند، از قوم هزاره و پیرو مذهب شیعه استند. نامهای که از سوی امینالله زبیر والی طالبان در دایکندی برای تخلیه روستاها صادر شده نشان میدهد که او به افراد تحت امرش توصیه کرده است در صورتی که مردم در برابر این تصمیم ایستادگی کنند، از نیروی نظامی استفاده شود. محمد محقق از رهبران سیاسی هزارهها در پیوند به این مساله در صفحۀ رسمی فیسبوک خود نوشته است که مقامات طالبان با کوچ دادن ساکنان روستاهای حاصلخیز در دایکندی که هزارهها و شیعهها استند، این زمینها را میان هواداران شان توزیع میکنند. آقای محقق با هشدار از وقوع فاجعه انسانی نوشته است: «ب ا كوچ اجبارى مردم در آستانه زمستان، فاجعه انسانى حتمى است و ا
آنچه در میان طالبان دیدم؛ استدلال یک داعشی بر ارتداد طالبان
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
دیشب یادداشت بیست صفحهای یک عضو پیشین گروه طالبان را میخواندم با عنوان « آنچه در میان طالبان دیدم». نویسنده به نام ابراهیم ایرانی و ظاهراً از سنیهای ایران است که به طالبان ملحق شده است. او خاطرات و چشمدیدهایش از فعالیت گروه طالبان را مفصل نوشته است. ابراهیم ایرانی در بهرامچه ولایت هلمند و در یکی از مهمترین پایگاههای نظامی و عایداتی طالبان حضور داشته است. او گروه طالبان به سه دسته تقسیم میکند: امرا، قضات و سربازان. ابراهیم نوشته است که امرای طالبان جاهل به علم دین استند، قضات شان مفسد اند و سربازان شان کاملاً بیسواد استند. او با استناد به چشمدیدهایش، عملکرد گروه طالبان را در تجارت مواد مخدر، فرمانبرداری از پاکستان، خودداری از قتل وابستههای ناتو و رهایی آنان در بدل پولهای گزاف را انتقاد میکند و میگوید اینها نشانههایی از انحراف در دین در میان صفوف طالبان در ردههای مختلف است. ابراهیم ایرانی از طالبان جدا شده است و در مورد اینکه پس از جدایی از طالبان به کجا رفته و چه میکند چیزی ننوشته است. این نوشته در صفحات و اتاقهای گفتگوی داعشیها با عنوان « دلیل و برهان
جبهه مقاومت ملی در افغانستان برای چه میجنگد؟
- دریافت پیوند
- ایمیل
- سایر برنامهها
درهی سبز و استوار پنجشیرکه به سرسختی و نفوذناپذیری در مقابل دشمن شهره است، در برابر تهاجم سنگین طالبان تاب نیاورد. درهای که آخرین خط دفاع افغانستان در برابر طالبان بود و چشمهای نا امید مردم به آن دوخته شده بود، به تاریخ ششم سپتامر و پس از روزها محاصره، از کنترول آخرین نیروهای حکومت پیشین و جبهه مقاومت ملی خارج شد و به دست طالبان افتاد. طالبان برای دستیافتن به پنجشیر از ابزارهای مختلف از جمله محاصره اقتصادی، قطع برق و انترنت، تطمیع فرماندهان و چهرههای مخالف مقاومت، تبلیغات رسانهای، مذاکره و وعدی سهم در دولت جدید برای سران جبهه مقاومت ملی از جمله احمد مسعود استفاده کردند. آنچه که پنجشیر را نفوذ ناپذیر میسازد، موقعیت جغرافیایی و مردم آن است. درهای با رودخانۀ خروشان و مردمی که پیشتاز جنگ چریکی در مقابل ارتش شوروی بودند و پنج سال در برابر تهاجم وسیع و گستردهی طالبان (1995-2001) تاب آوردند. ظهور احمدشاه مسعود از همین دره، بیشتر از هر چیز دیگری بر روحیۀ دفاعی و توان ایستادگی مردم پنجشیر در مقابل دشمنان آن افزوده است. مسعود برای تاجیکها نمادی از یک چهرهی الهامبخش و رهاییبخش ا