اشتباهات و زد و بند های زیر زمینی

 بعد از ختم نشست برلین ، بزرگانیکه به نماینده گی از مردم  افغانستان به خواست « داناروراباکر » عضو کانگرس امریکا به آلمان رفته بودند ، تاکید به نظام پارلمانی نموده و خواستند که به مقامات محلی ، مطابق به سیستم نظام فدرالی صلاحیت های بیشتر داده شود ، در این نشست از شخصیت های دیگر افغانستان ، به ویژه رهبران ایتلاف ملی ، آقایون داکتر عبدالله عبدالله ، یونس قانونی و عطا محمد نور نیز دعوت شده بود ، که  شرکت نکردند ،  به گفته ی جناب سانچارکی سخنگوی جبهۀ ایتلاف ملی ، اجندای مجلس در برلین با منافع افغانستان در تضاد می باشد و همچنان دولت افغانستان در واکنش به جلسه برلین میگوید : ما  هر گونه نشستی که در مغایرت با وحدت ملی و قانون اساسی افغانستان دایر می شود مخالف هستیم .  از سوی دیگر رهبران جبهه ملی تغیراتی را در قانون اساسی نیز پیشنهاد کرده اند . تا جائیکه دیده می شود ، اوضاع  پیچیده تر و پرسش بر انگیز تر شده میرود ، که چرا یکتعداد از رهبران و بزرگان دراین جلسه حضور نیافتند .

 جریان را با محترم « کریمی استالفی » یکی از کارشناسان مسایل سیاسی کشور در اروپا در میان گذاشتیم . ایشان چنین ابراز نظر کردند : از آنجائیکه بزرگان ما در یک دهۀ زمامداری آقای کرزی ، بخاطر احراز مناصب عالی ، ما را نا باور ساخته اند ، از کجا باورمند شویم که اینبار هم ، تغیر نظام ریاستی به پارلمانی ، در حالیکه مطابق قانون اساسی کشور ، برای بار سوم کاندیدی رئیس جمهور امکان ندارد ، جناب کرزی با صلاحیت قبلی خویش بحیث صدراعظم کشور تعین نگردد. اگر این نشست بتواند سیستم ریاستی را بمعنی واقعی آن دور از همه زد و بند ها از میان بردارد و سیستم پارلمانی را جاگزین کنند ، کار بسیار خوبی انجام خواهند داد . اما بیم آن می رود که این نشست نیز بنفع مردم افغانستان تمام نگردد و به نفع تیم حاکم در قدرت تمام شود 

.سفارت امریکا در کابل نیز ، گنگ صحبت نموده ، نه حمایت خود را از ین نشست اعلان می نماید و نه این نشست را رد میکند

درخبرنامه ای سفارت امریکا در کابل گفته است : که ما از یک افغانستان متحد حمایت میکنیم و روراباکر وهمکاران وی به عنوان اعضای کانگرس امریکا در برلین از وزارت خارجه امریکا و دیگر نهاد های مربوطه قوه اجرایی نماینده گی نمیکنند.  

با یک نظر سنجی در فیس بوک دیده شد که اکثریت از جوانان افغانستان طرفدار نظام فدرالی در کشور می باشند ولی عده ی طرفدار نظام پارلمانی نیز هستند و باور دارند که تغییر نظام به نفع مردم افغانستان می باشد

سرانجام سوال اینجاست ، تغییر نظام در افغانستان به نفع کی هاست؟ به نفع مردم درد دیده و رنج کشیده افغانستان ؟ یا به نفع تیم حاکم ؟ کی ها اشتباه کرده اند جبهه ملی یا ایتلاف ملی؟  پاسخ این پرسش ها را زمان خواهد داد؟