شعلههای جنگ در شمال، هزاران خانواده را خانهبدوش ساخته است.
صدها خانواده از ولسوالیهای خانآباد، چاردره و منطقهی کَنمِ ولایت کندز؛
قیصار، کوهستان و المار فاریاب و سایر مناطق نا امن این ولایات بیجا شده و اکثراً
به شهرها و مراکز این ولایات پناه برده اند. این خانوادهها همه داشتهها و نداشتههای
شان را در میدان جنگ جا گذاشته و اکنون در وضعیت فلاکتباری بسر میبرند.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgouOEAgnKODB1BouZps3iOt2sai_XOxrWpz_t593D-exr9ZtaNDlCVyFIyYuDvUa83HYrrEcoVP7KRfp1y3DS3R7XmrfjWOr1SHuC0JhegjgF63L6dYLNnmniMDajmPEo5mMyB1lErV1EL/s1600/10562973_779850642038263_2503376081330528089_n.jpg)
اکثریت آوارهگان، زنان و کودکانی هستند که از هراس مردن و تجاوز در مناطق
جنگ، فرار کرده اند.
این مردمان بیگناه اند، بیطرف اند، بیچاره اند و معصوم اند.
خدا لعنت کند جنگ را؛ جنگ منطق ندارد، جنگ این و آن را نمیشناسد، خدای
جنگ نیز بیرحم است. خدای جنگ تشنهی مکیدنِ خون گلوی بیگناهان اند...
لعنت به جنگ، لعنت به تفنگ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر