پست‌ها

نمایش پست‌ها از مه, ۲۰۱۵

گفت‌وگوی جوانان افغانستان و پاکستان – دانشگاه کابل

تصویر
-         اکثریتِ رسانه‌های هر دو کشور، تحت تاثیر سیاست‌ها و برنامه‌های نهادهای حکومتی، امنیتی و استخباراتی است و این مساله در پاکستان شدیدتر از افغانستان بنظر می‌رسد. دستور‌العملی که از سوی ارتش و استخبارات پاکستان به رسانه‌های آن کشور داده می‌شود، به رویکرد ضد افغانستانی این رسانه‌ها شدت بخشیده و ستیز با افغانستان را به مثابة وطن‌پرستی تلقی می‌کنند. -         همچنان رویکرد پاکستان‌ستیزی در رسانه‌های افغانستان نیز شدت گرفته و برخی از رهبران حکومتی و سیاست‌مداران، با استفاده از فضای پاکستان‌ستیزی، دنبال اهداف شخصی شان هستند که در این مساله رسانه‌های افغانستان هر ازگاهی وسیله و دستآویز سیاسیون می‌شوند. -         آنچه در رسانه‌های هر دو کشور بر ضد دو ملت همسایه انعکاس می‌یابد، به هیچ‌وجه نمی‌تواند دیدگاه کلِ این ملت‌ها در برابر هم‌دیگر باشند، چون اکثریتِ رسانه‌ها خط فکری و اهداف سیاست‌مداران و رهبران را دنبال می‌کنند، نه حرف و خواست ملت‌ها در برابر هم‌دیگر را. -         گفت‌وگوی ملت‌ها می‌تواند به همگرایی میان آنان و دولت‌ها انجامیده و سایة هم‌دیگر ستیزی را از آسمان هر د

اوضاع رو به زوال آزادی بیان در افغانستان

مختار وفایی ـ   پس از سقوط طالبان، حکومت جدید که توسط و به حمایت جامعه جهانی به پا ایستاده شد، تلاش‌های جهت رسیدن به یک جامعه‌ی مردم سالار و مبتنی بر ارزش‌های انسانی توسط نهادهای مدنی و مردمی از سر گرفته شد. در سیزده سال گذشته آزادی بیان به عنوان یکی از اساسی‌ترین ارزش‌های نظام دمکراسی، تا حدی در افغانستان جا باز کرد و توانست برای مردم موثر نیز واقع شود. فعالیت ده‌ها شبکه‌ی تلویزیونی، رادیویی، روزنامه‌ها و مجلات در پایتخت و ولایات مختلف افغانستان، بیانگر این است که فضا برای نفس کشیدن رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران مساعد شده و حکومت نیز گام‌هایی را برای تطبیق ماده 34 قانون اساسی که در آن « آزادی بیان از تعرض مصوون» دانسته شده برداشت. موج گسترده انتقادها و افشاگری‌های که از سوی رسانه‌ها علیه خلاف‌ورزی‌های رهبران و سردمداران حکومت ارایه شد، ضمن این‌که آزادی بیان را برای مردم به عنوان یک ارزش معرفی کرد، تا حدی در تقویت روحیه‌ی پرسشگری شهروندان افغانستان نیز نقش داشت. با تمام این همه دست آوردها و ظهور موج عظیمی از رسانه‌ها در افغانستان، من فکر می‌کنم آزادی بیان تاکنون به عنوان یک

تهدیدهای رو به گسترش علیه آزادی بیان در افغانستان

افغانستان از لحاظ آزادی مطبوعات، در درجه بندی سال گذشته شصت و ششمین، و در درجه بندی امسال، شصت و هفتمین کشور جهان است. موسسۀ «فریدم هاوس» یا خانه آزادی، گزارش تازه اش را پیرامون آزادی بیان در جهان به نشر سپرده است که طبق آن، در بیش از ده سال اخیر، شرایط   کاری برای رسانه های خبری در افغانستان و بسیاری از کشور های جهان به پایین ترین سطح خود کاهش یافته است.گزارش فریدم هاوس یا خانه آزادی که یک نهاد مستقل نظارتی است، نشان می دهد که وضع آزادی مطبوعات در افغانستان نسبت به سال گذشته وخیم تر شده است. براساس این گزارش، افغانستان که سال گذشته از لحاظ آزادی مطبوعات به سطح جهان در ردۀ ٦٦ قرار داشت، به ردۀ ٦٧ تنزیل یافته که دلیل آن نیز، تزیید خشونت ها در برابر خبرنگاران و افراد ملکی خوانده شده است . این گزارش پاکستان را از لحاظ آزادی مطبوعات در جهان، در ردۀ ٦٥، هند   را در ردۀ ۴ ٠، و ایران را در ردۀ ٩٠ قرار میدهد.مطالعات و بررسی های اخیر بیانگر آن است که خبرنگاران با محدودیت بیشتری از سوی دولت ها، شورشیان، جنایتکاران و صاحبان رسانه ها روبرو اند. ونیسا تکر معاون موسسۀ فریدم هاوس م