چند روز قبل بسمالله محمدی وزیر دفاع که با توپ و تانک به ولسوالی وردوج بدخشان رفته بود، ادعا داشت که نیروهای امنیتی افغان، طی عملیاتهایی مستقلانه، این ولسوالی را از وجود طالبان پاکسازی کرده است . اما اند کی نگذشت که نیروهای طالبان در یک کمین، 27 تن از نیروهای پولیس را که بیشتر آنان جوانان تازه پیوسته به صفوف پولیس بودند کشتند و چندین تن دیگر را زخمی و اسیر نموده که بعداً همهیی آنان را از پٌشت به گلوله بستند ... در میان این سرباران کشته شده، پسرجوانی بنام «حسن» از قریهی ما بود که یکسال قبل پس از فراغت از مکتب برای یافتنِ لقمهیی …
مختار وفایی هم اکنون، بیشتر از پنجاه رسانهی چاپی در دفتر ثبت جواز رسانههای ریاست اطلاعات و فرهنگ بلخ، با نامهای مختلف به عنوان هفته نامه، ماهنامه، روزنامه و گاهنامه به ثبت رسیده که از این میان چند نشریهی محدود در این ولایت فعال و نیمه فعال اند. چند روز قبل، در میان جمعی از نسخههای نشریههای مختلف در روی یک میز، چشمم به اوراقی خورد که در بالای صفحهی آن با خط درشت، نوشته بود: « هفته نامه زند». در نخست خرسند شدم، از اینکه یک نام جدید در جمع رسانههای چاپی بلخ پیوسته است، با میل و علاقه، آنرا برداشتم و به صفحات آن چشم دوختم. …
گزارش از مختار وفایی روایتی از زندگی و کار خانمی که برای اولین بار دوکاننداری را توسط زنان را در شهر مزارشریف رایج ساخت. رقیبه خانم 46 سالهی است که از سی سال بدینسو مصروف بافت و فروش صنایع دستی است. او سی سال قبل در خانه، انواعی از صنایع دستی را برای تزیین خانه میدوخت که هشت سال قبل به تشویق ریاست امور زنان در یک نمایشگاه صنعتی در روز نوروز شرکت نمود. خانم رقیبه میگوید که سرمایهی او در نخستین نمایشگاه صنعتی نوروز یک هزار افغانی بوده است و پس از آنکه کارهای دستی وی مورد استقبال گرم مردم و مهمانان این نمایشگاه قرار گرفت، باعث شد…
خلق را تقلیدشان بر باد داد ای دو صد لعنت بر این تقلید باد (خداوندگار بلخ) نویسنده: مختار وفایی افغانستان کشوری است با باورها و عقاید دینی، مذهبی، عنعنوی و مردمی، که بسیاری از این باورها در مواردی زیادی به افراط دچار شده و همواره متزلزل بوده است. در این کشور همه چیز وارداتی است. از ملاهای مساجد که از مدارس پاکستان و ایران تربیه میشوند، تا لباس، کفش، قلم، کتابچه، کتاب، خوراک، پوشاک، کاغذ تشناب و دهنکجیهای اجتماعی که آنرا گاهی «فرهنگ اصیل» مینامیم. در کشوری که مردم آن به شدت تحت فشار فقر اقتصادی و فرهنگی قرار دارد، اربابان قدرت…
نویسنده: مختار وفایی حتماً این حرف برترانت راسل دانشمند و فیلسوف غرب را شنیده ایم که گفته است:«جامعهی گوسفندی لایق حکومت گرگان است.» مثال زنده و واضح این حرف را میتوان در فضای کنونی افغانستان به وضوح مشاهده کرد. اینجا حکومتگران و قدرتمندان هر چند سخنرانیهای شان را با واژههای: «دموکراسی، حقوق بشر، شرافت، آزادی، ترقی، سربلندی و ...» آرایش میکنند، اما میبینیم که سیاست غیر انسانی تعدادی از این سیاستمداران کشور، اوضاع را هر روز پیچیدهتر و بحرانیتر میسازد. در این میان ملتی که هنوز از دود خمپارههای طالب و حکمتیار نفس راحت نکشیده بود…
Follow me in Social media