جنازه‌های جنگِ سوریه در مزارشریف

مختار وفایی

شعله‌های جنگِ سوریه، روز بروز، دامنه اش گسترده‌تر گردیده و این بحران دامنِ کشورهای شبیه افغانستان را نیز گرفته  و فضای سودجویی تروریستان، دهشت افگنان و فرصت طلبان، با شعله‌های این جنگ فراهم می‌گردد.

جنگِ سوریه، از یک سو جنگِ داخلی خوانده می‌شود و از سوی دیگر، جنگ و زور آزمایی قدرت‌های جهان. امریکا و شماری از هم‌پیمانان اش بر سقوط حکومت سوریه و تجهیز نیروهای مخالف تاکید می‌کند، ایران و شماری از کشورهای دیگر بر پابرجایی و مشروعیت حکومت بشار اسد، تاکید می‌کند.

جنگ دولت‌ها، تباهی ملت‌ها را ببار می‌آورد، جنگ سوریه، چندین ملت را در شعله‌هایش در می‌نوردد.

افغانستان، یکی از کشورهای آسیب پذیری است که از شعله‌های آتش جنگ سوریه نیز بی نصیب نمانده است.

تاحال گزارش‌های زیادی منبی به کشته شدن ده‌ها افغانستانی در دوسوی جنگ سوریه منتشر شده است.

همین یک ماه قبل، ده تن از جوانان افغانستانی هنگام محافظت از از قبرِ  حضرت زینب دختر حضرت علی، در سوریه به قتل رسیدند. هم‌چنان یکی از ده‌ها موردِ دیگر، یکی هم جنازه‌ی دو جوانی بود که چندی قبل از سوریه به مزارشریف رسید و به خاک سپرده شد.

خانواده‌های این جوانان کشته شده که باشنده‌ی یکی از محله‌های فقیر نشین است، گفته اند که، جوانان آنان در جنگ سوریه کشته شده، اما به آنان توصیه گردیده است که به نفع شان خواهد بود، اگر به مردم بگویند که فرزندان شان هنگامی که می‌خواسته اند بدون مدرک قانونی وارد ایران شوند، توسط قاچاق‌بران مرزی به قتل رسیده اند.

به اساس گفته‌های منابع موثق، شبکه‌های استخباراتی و تبلیغاتی ایران و سایرِ گروه‌های دخیل در جنگ سوریه، در افغانستان فعال اند و برای دو سوی جنگ سوریه سربازگیری می‌کنند.

وستا حامد، خبرنگارِ افغانستانی که چندی قبل از سوریه به افغانستان فرار کرد، می‌گوید که جنگ‌جویان افغانستان، در دو سوی جنگ سوریه حضور دارند.

به اساس گفته‌های حامد، حزب افغان ملت، به رهبری انوارالحق احدی وزیر پیشین تجارت افغانستان، برای صفِ مخالفان حکومت سوریه و شماری از شبکه‌های شیوخ شیعه در افغانستان به حمایت سپاه پاسداران و اطلاعات ایران، برای صفِ حکومت سوریه، جنگ‌جو جلب و جذب می‌کند.

هم‌چنان یک منبعِ موثقِ دیگر در شهر مزارشریف می‌گوید که شبکه‌ی جلب و جذب برای صفِ جنگ‌جویانِ حکومت سوریه، در این شهر، به شدت فعالیت دارد و در یکی از گوشه‌های شهر، بطور مخفیانه دفتر باز کرده و در این راستا فعالیت دارد.

گفته می‌شود، برای کسانی که سابقه‌ی حضور  در جبهات جنگ را نداشته باشد، ماهانه یک میلیون تومان، و برای کسانی که سابقه‌ی نبرد مسلحانه داشته باشد، ماهانه سه میلیون تومان از سوی کشور ایران پرداخت گردیده و پس از سپری کردن شش ماه نبرد در صف جنگ‌جویان حکومتی سوریه، ویزه‌ی اقامت دایمی ایران به آنان داده می‌شود.

هم‌چنان گفته‌های وجود دارد که شماری شرکت‌های سیاحتی و زیارتی که در شهر مزارشریف فعالیت دارند، افراد جذب شده به جنگ سوریه را، به بهانه‌ی زیارت، به سوریه انتقال داده و در هم‌آهنگی با کنسولگری ایران کار می‌کنند.

دست‌گاه اطلاعاتی ایران و شبکه‌ی جلب و جذبِ جنگ‌جو برای حکومت سوریه، با سر دادن داعیه‌های مذهبی همچون، تخریب قبرهای امامان شیعیان در سوریه توسط کفار، احساسات مردم را به دفاع از حکومت سوریه بر انگیخته و جوانان بیکار و بی‌سواد را به این نبرد می‌کشانند.

دستگاه اطلاعات و امنیت ملی افغانستان، بدونِ هیچ‌گونه واکنش و عملکردی، در مقابل این جنایت و سوء استفاده‌ی شبکه‌های اطلاعاتی بیگانه‌ها خاموشی اختیار کرده است.

فقر، بیکاری، باورهای نادرست  مذهبی، بی‌سوادی و ناآگاهی، از جمله وسایلی است که زمینه را برای عمل‌کردِ شبکه‌های جاسوسی و اطلاعاتی در میان جامعه فراهم می‌سازد.

دولت افغانستان و ارگان‌های کشفی و اطلاعاتی، برای حفظ حاکمیت و ثبات داخلی، باید دستان مداخله‌گرِ کشورهای منطقه و سازمان‌های کشفی را قطع نماید تا بیشتر از این مردم شکارِ تبلیغات و خواست‌های بیگانه‌ها نگردد.