هنوز هم دسترسی به اطلاعات در افغانستان یک رویا است

اعلامیۀ مطبوعاتی نی:

۶ میزان به عنوان روز جهانی دسترسی به اطلاعات درج تقویم ملی و بین‌المللی شده است، اما در افغانستان این «حق» آن‌گونه که در قانون اساسی برای شهروندان این کشوربه رسیمت شناخته شده است تعمیم نیافته و خبرنگاران عدم دسترسی به اطلاعات را یکی از مهمترین چالش‌ها در برابر کار شان می‌دانند.

گرچند عدم دسترسی به اطلاعات برای خبرنگاران هنوز یک چالش است، اما شهروندان افغانستان این حق اساسی را یک رویا می‌پندارند.
بر اساس نظرسنجی که در روز جهانی دسترسی به اطلاعات به همین منظور از سوی دفتر نی راه‌اندازی و اعلان گردید، متاسفانه ۳۴ درصد نهاد‌های دولتی هنوز مرجع اطلاع رسانی را در ادارات شان ایجاد نکرده اند.
مادۀ دهم قانون دسترسی به اطلاعات مشعر است که "ادارات مکلف اند به منظور تأمین حق دسترسی اتباع کشور به اطلاعات، مرجع مسوول اطلاع رسانی را مشخص نمایند."
بر بنیاد نظرسنجی دفتر نی، از ۶۹ نهاد و ادارات دولتی افغانستان، ۵۱ نهاد دولتی پاسخ ارایه کرده، اما ۱۸ نهاد دیگر اصلن برگه‌های پرسش‌نامۀ این نظرسنجی را پاسخ نداده اند.
قابل ذکر است که ۳۴ درصد نهاد‌های دولتی که مرجع اطلاع رسانی‌شان را ایجاد نکرده اند، ۱۸ نهادی دیگر دولتی اصلاً برگه‌های پرسش‌نامه را پاسخ نداده اند.
از جانبی دیگر شبکه‌های خصوصی مخابراتی که خدمات انترنتی نیز ارایه می‌کنند، فعالیت‌های شان از چندی به این سو در برخی از ولایت‌های افغانستان محدود شده و دسترسی شهروندان به اطلاعات را مختل نموده است.
شهروندان ولایت‌های کندز و هلمند، می‌گویند خدمات شرکت‌های مخابراتی خصوصی از نزدیک به دو ماه به این سو محدود شده و از طرف شب کاملاً قطع می‌باشد.
انترنت یکی از وسیله‌های مهم دسترسی به اطلاعات در جهان شناخته شده و حکومت افغانستان به اساس قانون مکلف است تا زمینۀ دسترسی شهروندان به انترنت را فراهم ساخته و جلو قطع شدن شبکه‌های مخابراتی را در کشور بگیرد.
دولت افغانستان بر بنیاد قانون اساسی و قانون دسترسی به اطلاعات وظیفه دارد تا دسترسی به اطلاعات را برای تمام شهروندان کشور فراهم نموده و تمام موانع رسیدن به این حق را از مقابل شهروندان برچیند.

#محرم

زنان حتی سوگواری شان قشنگ است؛ برای شرکت در مراسم سوگواری محرم لباس‌های جدید می‌خرند، ابروهای شان را می‌چینند، صورت‌های شان را نخ می‌کنند، روسری‌ها و سربندهای قشنگ همراه با عطرهای شیک و بادوام استفاده می‌کنند؛ اما مردان برای روزهای محرم می‌روند آهنگری زنجیر، قمه و چاقو می‌خرند. اگر جهان در دست زنان می‌بود شاید خون هیچ بی‌گناهی نمی‌ریخت و بشر آرامش و زیبایی واقعی را تجربه می‌کرد.

این جنگ نیست، یک بازی است

دیشب فیلم دیوار از تولیدات هالییود در سال ۲۰۱۷ را دیدم. خلاصه داستان این فیلم گیرماندن دو تک‌تیرانداز آمریکایی در دام یک تک‌تیرانداز عراقی در یکی از صحراهای عراق است. جوبا تک‌تیرانداز عراقی است که ادبیات انگلیسی خوانده، نزد آمریکایی‌ها آموزش نظامی دیده و سپس بحیث معلم در یک مکتب مشغول به کار شده. پس از آن‌که آمریکایی‌ها آن مکتب را که جوبا در آن تدریس می‌کرد بمباران می‌کنند و دانش‌آموزان جوبا جلو چشمان‌اش به خون می‌افتند، تدریس را رها کرده و علیه آمریکایی‌ها می‌جنگد.

جوبا تا سال ۲۰۰۷ که داستان این فیلم در آن اتفاق می‌افتد ۳۵ آمریکایی را کشته است.
جوبا با مهارت عجیبی شبکه‌های مخابراتی تک‌تیراندازان آمریکایی را به کنترول خود می‌گیرد و در نهایت آن دوتن که برای شکار او در یک صحرا موظف شده اند را به شمول چندین تن دیگر که با هلیکوپتر برای نجات آنان به معرکه می‌آیند را می‌کشد.
داستان جذاب و واقعی این فیلم به همراه بازی‌گران موفق و سرشناس آن که روایتی از جنگ ناکام آمریکایی‌ها در عراق را به نمایش گذاشته، به یک‌بار دیدن می‌ارزد.
اکثریت فیلم‌ها در همان لحظات تماشا اتفاق می‌افتند و تمام. اما فیلم‌های شبیه فیلم دیوار که توسط داگ‌لیمن کارگردانی شده و افرادی چون جان‌سینا و آرون تایلر جانسون در آن نقش بازی کرده اند تا دیدن دوباره‌ی یک فیلم بهتر از خودش در ذهن و روان آدم جریان دارد.
پیشنهاد می‌کنم این فیلم را ببینید.

به جرم مهربانی کشته شد

لورینای ۳۸ساله که متخصص فیزیوتراپی و شهروند اسپانیا بود دوشنبه هفته گذشته توسط یک بیمار در شفاخانه صلیب سرخ در مزارشریف کشته شد.

لورینا در حال معالجه کودک بیمار در شفاخانه صلیب سرخ

نسیم، بیماری که سال‌ها در شفاخانه صلیب سرخ تحت معالجه بود، دوشنبه گذشته با تفنگچه‌ی که در ولچییر خود پنهان کرده بود این داکتر اسپانیایی را کشت.

نسیم باشنده دندغوری بغلان است و پس از حمله بجان داکتر لورینا بازداشت شده است.

لورینا که یک متخصص بود، زندگی در یکی از مرفه‌ترین کشورهای جهان را رها کرده و آمده بود تا به معلولان کمک کند، او هیچ گناهی بجز انسان بودن و مهربان بودن نداشت.

دشمنان حقوق بشر و انسانیت با جهالت تمام‌نشدنی و عقده بی پایان شان همواره باعث شرمساری و خلق جنایت شده اند. هرچند مقامات امنیتی گفته اند که قاتل لورینا که خودش یک معلول است، عضو هیچ گروه تروریستی نبوده و در ضمن کشته شدن لورینا هیچ گروهی به عهده نگرفته است، اما من باور دارم که ترور لورینا ادامه جنایات طالبان در دشمنی با حقوق بشر و ترویج انسانیت است.

نسیم باشنده دندغوری بغلان است. دندغوری در شمال افغانستان مشهور به پایتخت طالبان است. بدون شک که نسیم با ترغیب طالبان محلی در دندغوری و به همکاری عناصر آنان در داخل شهر مزارشریف دست به این جنایت هولناک زده است.

پسر ملاعمر در فاریاب چه می‌کند؟

مختار وفایی

ملا یعقوب پسر ملاعمر و یکتن از معاونان ملاهبت‌الله رهبر طالبان که در بخش نظامی فعالیت می‌کند از یک ماه بدینسو در فاریاب حضور دارد و مصروف فعالیت‌های تروریستی و سازماندهی به جبهات طالبان در این ولایت است.

اطلاعات بدست آمده از فاریاب نشان می‌دهد که ملا یعقوب در منطقه‌ی کاریزقلعه‌ی خواجه ناموسی در 17 کیلومتری شهر میمنه در یکی از قرارگاه‌های نظامی طالبان مستقر شده است.

ملایعقوب از یک ماه بدینسو مصروف ملاقات با والی‌ها، مسوولان نظامی و فرماندهان ارشد طالبان در ولایات شمال و شمال‌شرق است و ممکن است برخی از افراد جدید را بجای مسوولان کنونی طالبان در ولایات فاریاب، بادغیس، بلخ، جوزجان و سرپل معرفی کند.

منابع می‌گویند که تشدید حملات و تحرکات طالبان از یک ماه بدینسو در ولایات فاریاب، بغلان، سرپل، جوزجان و قسمت‌های از بلخ پیامد حضور ملا یعقوب در شمال است.

منابعی از فاریاب با من صحبت کردند می گویند که نگرانی‌ها از حضور و فعالیت عناصر داعش و اهمیت حفظ و گسترش سلطه طالبان در جغرافیای شمال؛ پای یکی از مهم‌ترین اعضای شورای رهبری این گروه را به فاریاب کشانیده است. این منابع با ابراز نگرانی از تشدید تنش‌های سیاسی میان حکومت مرکزی و سیاست‌مداران بانفوذ شمال از جمله جنرال دوستم، عطامحمدنور و محمد محقق، می‌افزایند که طالبان با استفاده از این فرصت، جغرافیای تسلط شان را در شمال گسترش داده و دست به تجدید قوا  و تحکیم مواضع شان می زنند.

عکس از آرشیف

نیروهای امنیتی وارد میرزاولنگ شدند

ساعت 3 شب گذشته و پس از حمله تهاجمی نیروهای امنیتی از زمین و هوا، خطوط دفاعی طالبان در کوه شیرم که مسلط بر میرزاولنگ است سقوط کرده است.

نصرت الله جمشیدی سخنگوی قول اردوی 209شاهین می گوید که مواضع طالبان در میرزاولنگ شکست خورده و صبح امروز نیروهای امنیتی وارد میرزاولنگ شده و تلاشی و تعقیب را در این روستا را آغاز کرده اند.

حاجی مهدوی از فرماندهان خیزش های مردمی در میرزاولنگ نیز با تایید ورود نیروهای امنیتی به میرزاولنگ به هویدا گفت که نیروهای امنیتی و خیزش های مردمی از طرف جنوب غرب این روستا، وارد ساحه شده و طالبان در حال شکست و فرار از این منطقه استند.

حاجی مهدوی همچنان گفت که  از شب گذشته تاکنون نزدیک به 20 عضو گروه طالبان به شمول یک فرمانده ارشد آنان بنام «میراحمد مایقه» کشته شده اند.

فرمانده خیزش های مردمی ابراز امیداری کرد که بزودترین فرصت میرزاولنگ از تصرف طالبان خارج شده و آزاد خواهد شد.

مسوول مطبعات قول اروی 209شاهین نیز می گوید که عملیات زمینی و هوایی برای پاکسازی میرزاولنگ تا پاکسازی کامل آن از وجود طالبان ادامه می یابد.

طالبان یک هفته قبل با تصرف میرزاولنگ دست به کشتار افراد ملکی زدند که تاکنون کشته شدن نزدیک به 60 تن تایید شده است. (تصویر از آتیلانوری)

وضعیت خونین آقچه

اهمیت ولسوالی آقچه ولایت جوزجان برای طالبان و دولت به دلیل صنعتی بودن و موقعیت استراتیژیک، کم‌تر از یک ولایت نیست.

کوچ یکی از خانواده های در حال فرار  بسوی مرکز شهر شبرغان

حملات تهاجمی طالبان در این ولسوالی تاکنون صدها خانواده را آواره ساخته است.
در آخرین مورد روز گذشته قریه مهم بیش‌کپه بدست طالبان سقوط کرد. مردم در نگرانی و ترس بسر می‌برند.
سرمایه‌داران محلی نگران جان و مال شان اند. بخشی از مردم در مناطق جنگی، کوچ‌شان را به مقصد شهر شبرغان بار زده و تعدادی هم این توانایی را ندارند.
تصاویر بدست آمده نشان می‌دهد که روز گذشته با سقوط قریه بیش‌کپه، چندتن از مردمان ملکی نیز کشته شده اند.
قول اردوی ۲۰۹شاهین صبح امروز با ارسال خبرنامه‌یی از کشته شدن ۱۹ طالب و زخمی شدن ۸دیگر در جریان جنگ در آقچه خبر داده و گفته است که عملیات زمینی و هوایی برای سرکوب طالبان جریان دارد.

طالبان بیشتر از 30 زن در میرزا اولنگ را با خود برده اند

- مختار وفایی

ابعاد تازه فاجعه‌ی میرزا اولنگ در سرپل نشان می‌دهد که تروریست ها پس از تصرف این منطقه‌ی شیعه‌نشین در بامداد روز شنبه، نزدیک به 80تن از باشندگان محل را باخودشان به مناطق نامعلومی انتقال داده اند که در میان شان بیشتر از 30تن از دختران جوان و زنان میان سال نیز می باشند.

منابع موثق در سرپل می گویند که تروریست ها، زنان را جداگانه و مردان را جداگانه از ساحه دور کرده و به سمت منطقه‌ی بنام پسته مزار و از آنجا به «قره خوال»  انتقال داده اند. محل نهایی که این ربوده شده ها در آنجا منتقل شده اند هنوز مشخص نیست.

آتش زدن سه تکیه خانه و 10 منزل مسکونی، به قتل رسانیدن بیشتر از 60تن مردمان ملکی، گروگانگیری 150خانواده و ربودن 50 مرد و بیشتر از 30 زن از جمله ابعاد فاجعه میرزا اولنگ در سرپل است.

منابع محلی که از ذکرنام شان خودداری می‌کنند، ربوده شدن زنان و دختران جوان را پس از تصرف میرزا اولنگ تایید کرده می گویند که تاکنون هیچ نشانی از محل نگهداری آنان بدست نیامده است.

به گفته این منابع، امکان هر جنایتی به شمول تجاوزجنسی توسط تروریست ها متصور است و اگر اقدامی در مورد رهایی ربوده شده ها صورت نگیرد، ممکن است دامنه فاجعه گسترده شود.

منابع محلی می گویند که زنان توسط گروهی به رهبری غضنفر که در عملیات تصرف میرزا اونگ نیز حضور داشت ربوده شده است.

عکس از آرشیف

غضنفر از فرماندهان ارشد طالبان در سرپل است که قبلاً گفته شده بود عضو گروه داعش است، اما ذبیح الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان او را عضو این گروه دانسته است. غضنفر از فرماندهان بی رحم طالبان در سرپل است که در تصرف میرزا اولنگ در کنار ملانادر مسوول نظامی این گروه نقش مهمی داشته است.

قامت فاجعه بسیار جوان است هنوز

 مختار وفایی

                                 (روایتی از سلاخی مردم در کوه و کمر میرزاولنگ)

با شاهدان فاجعه میرزاولنگ صحبت کردم. آنچه اتفاق افتاده مصداق عینی جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی تمام‌عیار یک گروه قومی است. کشته‌ها، زخمی‌ها و اسیرها همه از قوم هزاره استند. مردم میرزاولنگ طی سال‌های اخیر بارها علیه تهاجم گروه های تروریستی مقابله کرده و به آنان اجازه ورود به این منطقه را نداده بودند. در حالی که روستاهای اطراف میرزاولنگ سال‌هاست در کنترول طالبان و سایر گروه‌های متحجر است، میرزاولنگ اما با مقاومت مردمی از جنایت طالبان در امان مانده بود.

روستای میرزاولنگ در ولسوالی صیاد ولایت سرپل

پس از آنکه نیروهای مردمی بیشتر از یک‌شبانه‌روز علیه تهاجم سنگین تروریست‌ها مقاومت کردند، نیمه‌های شب شنبه پوسته‌های دفاعی میرزاولنگ سقوط کرده و بخشی از مردم بسوی مرکز ولایت سرپل  فرار کردند.  شخصی بنام غضنفر که در گذشته عضو گروه طالبان و فعلاً خود را منسوب به داعش می داند، مسیر فرار مردم را در "دره پایین" میرزاولنگ مسدود می‌کند.

افراد مسلح غضنفر، مردان، زنان، کودکان و کهن‌سالانی در حال فرار را دستگیر کرده و به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به قتل می‌رسانند. عده‌یی را سر بریده اند، عده‌یی را سلاخی کرده و تعدادی را هم پس از به رگباربستن از کوه و کمر به دره‌ها انداخته اند. غضنفر داعشی پس از قصابی عده‌یی از مردم، آنانی را که در جریان روز برای تحویل گرفتن جنازه‌های شان آمده بودند نیز به رگبار بسته است.

یکی از شاهدان رویداد گفت: یک خانم که شب هنگام توانسته بود با جمعی از مردم فرار کند، در منطقه دره‌پایین توسط افراد غضنفر کشته شده بود. صبح روز شنبه شوهرش به همان محل آمده و می‌خواست جنازه خانمش را ببرد. پس از جستجو، جسد خانم خود را شناسایی کرده و می‌خواست انتقال دهد که تروریست‌های غضنفر در کنار جسد خانم‌اش او را هم به رگبار بستند. این شاهد می‌گوید که در جریان روز، شماری از متنفذین منطقه نیز که فرار نکرده بودند، به دره پایین آمده و می‌خواستند اجساد مردم را انتقال دهند که به دستور غضنفر تیرباران شده اند.

شاهدان رویداد می‌گویند که شماری از زنان در جریان فرار کودکان شان شیرخوارشان را جاگذاشته و برخی از مردان مادران و پدران کهن‌سال شان را. تروریست‌ها چندین تکیه‌خانه را تخریب کرده و «عَلم» که نمادی از عزاداری پیروان مذهب شیعه است را به آتش کشیده اند.

تروریست‌های که دست به کشتار مردم میرزاولنگ زده اند، همه از مردمان بومی سرپل اند  و شناخت دقیق از مردم و منطقه دارند. در گذشته بارها مبلغین این گروه‌ها، علیه پیروان مذهب شیعه تبلیغ کرده و قتل آنان را روا دانسته بودند. ملا عطاءالله،  غضنفر، ملانادر، داملا سیدمحمد و قمندان احد که فرماندهی این جنگ خانمانسوز را به عهده داشتند، هم به دلیل عقده‌ی که در سال های اخیر علیه مردم میرزاولنگ داشتند و هم به دلیل نفرت مذهبی شان علیه پیروان تشیع، دست به کشتار و سلاخی مردم زده اند.

نکته‌ی که شدت نفرت این تروریست‌ها علیه مردم میرزاولنگ را برملا می‌کند این است که غضنفر وابسته به داعش است و بارها با فرماندهان طالبان درگیری و تنش داشته است، اما در کشتار بی‌رحمانه شیعه‌ها در میرزاولنگ با هم متحد عمل کرده اند.  غضنفر در سال 2014، حسین نظری نامزد جوان شورای ولایتی سرپل را نیز همراه با 12تن از همراهانش در منطقه شیرم‌های سرپل ربوده و به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به قتل رسانیده بود.

تاکنون که بیشتر از 48ساعت از فاجعه می‌گذرد، نه جنازه‌ها به مردم تحویل داده شده و نه نیروی نظامی برای نجات اسیران به منطقه اعزام شده است.

بیشتر از 60 کشته، 150 خانواده اسیر و بیشتر از 50تن که توسط افراد وابسته به داعش ربوده و به مکان نامعلومی انتقال داده شده اند آخرین آمار از فاجعه میرزاولنگ است. مسوولان محلی سرپل می‌گویند که تروریست‌ها به دلیل رفتار وحشیانه با مردم و اجساد کشته شده‌ها، اجازه نداده اند که اجساد بطرف مرکز سرپل انتقال داده شود. اجساد هنوز در دره‌ها و کوچه‌های میرزاولنگ موجود است و بخشی از آنرا طالبان زیر خاک کرده اند. تروریست‌ها هراس دارند تا با ابعاد پوشیده‌ی جنایت شان رسانه‌یی نشود.

بماند این‌که هدف گسترش جنگ در شمال چی است و عواقب آن چه فجایع دیگری را برای مردم رقم خواهد زد، وحشتناک‌ترین بخش ماجرا در حمله و سلاخی مردم میرزاولنگ این است که نهادهای امنیتی با وجودی که در جریان همه ابعاد این ماجرا قرار داشتند بصورت عمدی هیچ تحرکی برای مهار آن نکردند.

ظاهروحدت والی سرپل و محمد محقق معاون ریاست اجراییه از مقامات دولتی اند که  به گفته خودشان پس از آغاز حملات تروریست‌ها به میرزاولنگ، بارها با سران نهادهای امنیتی به تماس شده و خواهان نجات مردم از این معرکه شدند. هشدارهای لازم در مورد فجایع احتمالی در میرزاولنگ را من و برخی از همکاران رسانه‌یی ام نیز از همان نخستین لحظاتی که حملات گسترده طالبان آغاز شده بود منتشر کردیم. اما ضمن این‌که هشدارها جدی گرفته نشد، تا پس از قتل و سلاخی مردم در کوه و کمر میرزاولنگ هیچ پیام و تماسی در این مورد  جدی گرفته نشد.

والی سرپل در آخرین پیامی که در مورد فاجعه میرزاولنگ منتشر کرده چنین نوشته است:

"های سران حکومت مرکزی! های جامعه ملل! های مردم دنیا! های مدعیان مبارزه باتروریزم که درافغانستان حضوردارید و های حامیان حقوق بشر و انسانیت! داعشیان وطالبان بدنام وسفاک حدود بیشتر از150 خانواده بی دفاع را در روستای میرزا ولنگ سرپل در اسارت گرفتند. بدون کدام هراس و ترحم به کشتار ادامه می‌دهند. نگذارید میرزاولنگ قتلگاه انسان‌های بی دفاع ملکی و زنان و اطفال درقرن21 ثبت تاریخ شود وشما هم از اثر بی توجهی شریک این ننگ تاریخی قلم داد شوید."

فریاد والی سرپل نشان می‌دهد که قامت فاجعه هنوز جوان است و اگر اقدامی برای رهایی خانواده‎های که به اسارت رفته و آنانی که ربوده شده اند صورت نگیرد، خون شمار زیادی از بی‌گناهان دیگر خواهند ریخت. خونی که سال‌هاست می‌ریزد و دامن هیچ یک از جانیان نشسته در تخت و بخت قدرت را نگرفته است.