مالمو، یک شهر با یکصد و پنجاه زبان
دو هفته پس از آن‌که در بهار 2019
به مالمو آمدیم، پسته‌رسان پاکتی به صندوق‌پستی ما انداخت. وقتی پاکت را دیدم و
باز کردم، پر از کاغذهای رنگی بود. نقشه‌ی شهر مالمو، مکان‌های دیدنی شهر،
اطلاعات مفید در مورد کتاب‌خانه‌ها، موزیم، مسیرهای پیاده‌روی و از جمله یک نامه
خوش آمدید از جانب «کاترین شیرنفلت» شهردار مالمو با امضا و عکس خودش. او در این
نامه ما را در این شهر خوش آمدید گفته بود و آرزو کرده بود که از بودن در این شهر
لذت ببریم. کاترین را دیروز در افتتاح کتابخانه «دیوید اساک» دیدم. او سخنران برنامه
بود و من عضو میز گفتگو. او در مورد اینکه مالمو یک شهر فرهنگی است و به همه فرهنگ
ها احترام میگذارد صحبت کرد. در مالمو،
به 150 زبان صحبت می‌شود و افراد از 170 کشور در این شهر زندگی می‌کنند. این یکی
از بهترین شهرهای است که می‌توان دوست داشت و از بودن در آن لذت برد. با وجودی که
زندگی همچنان دشواری‌های فراوانی دارد که نمی‌توان از آن‌ها غافل بود.
دیوید اساک، خبرنگار سویدنی-اریتره‌یی
است که از سال ۲۰01 میلادی بدینسو در اریتریه در زندان بسر می‌برد. او در 2001
میلادی زمانی که مسوولیت یک روزنامه را در پایتخت اریتریه به عهده داشت، توسط پولیس
بازداشت شد و تا امروز همچنان زندگی‌اش در هاله‌یی از ابهام است. دیوید اساک در سال
1978 میلادی به سویدن آمده و شهروندی این کشور را به دست آورده بود. تا اکنون خبری
از سرنوشت او نیست و گمانه‌زنی‌های وجود دارد که در زندان به قتل رسیده است. من در
برنامه افتتاح کتابخانه با دختر و خواهر دیوید اساک صحبت کردم. همچنان چشم براه
او هستند و می‌گویند: «دیوید یک روزی بر می‌گردد...»
در اریتریه یک دستگاه ظالم و سرکوبگر
حاکم است که هیچ صدایی را در حمایت از روزنامه‌نگاران نمی‌شنود.
دیوید اساک شهروند سویدن است و
روزنامه‌نگاران، رسانه‌ها، نهادهای مدافع حقوق بشر و حکومت سویدن در این 20 سال،
به صورت پیگیر، برای نجات دیوید اساک تلاش می‌کنند. مجله‌های انجمن نویسندگان
سویدن، نهاد خبرنگاران سویدن و چند مجله دیگر، در هر شماره شان، عکس دیوید اساک را
با شعار « دیوید را آزاد کنید» منتشر می‌کنند. اکنون بهترین کتابخانه، با نام دیوید
اساک در شهر مالمو فعال شد که تمرکز آن روی آزادی بیان، هنر و در دسترس گذاشتن
کتاب‌های ممنوعه است. کاری که در بسیاری از کشورهای اروپایی مانند ندارد.
در برنامه افتتاح این کتابخانه از
من دعوت شد تا در مورد اوضاع رسانه‌ها و آزادی بیان در افغانستان صحبت کنم. من با
تمرکز بر مذاکره حکومت افغانستان با طالبان، نگرانی‌هایم را از بدتر شدن اوضاع گفتم
و در حضور اعضای بسیاری از سازمان‌های فعال در عرصه حمایت از رسانه‌ها، از آنان
خواستم که با خبرنگاران و فعالان افغانستان، در حفظ دست‌‌آرودهای ما در عرصه آزادی
بیان و آزادی‌های مدنی متحد و هم‌صدا شوند.
نظرات
ارسال یک نظر