۱۰ خرداد ۱۳۹۹
به بهانه روز زبان پشتو
۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
درآمد هنگفت «حلقه فساد» در بلخ، از روسپیخانهها و قمارخانههای شهر مزارشریف
۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۹
آن کمیسیون کجا شد؟
محمد ناطقی رئیس کمیسیون نظارت بر تطبیق توافقنامه حکومت وحدت ملی بود.
با
روزنامه ۸صبح کار میکردم و یکروز در مورد گلایههای داکتر عبدالله از کجرویهای
اشرف غنی که منجر به نقض توافقنامه شده بود گزارش مینوشتم.
به
آقای ناطقی زنگ زدم و از او پرسیدم که به عنوان رئیس کمیسیون نظارت بر تطبیق توافقنامه
حکومت وحدت ملی، تخطی اشرف غنی -در زمینه مشخصی که فعلا در ذهنم نیست- چه پیامدی
در پی دارد؟ و پرسیدم که نقش کمیسیونی که ریاست آنرا به عهده دارید در این زمینه چی
است؟
گفت:
تشکر از سوال شما، اما باید متن توافقنامه را یکبار مرور کنم تا ببینم در این
مورد چه نوشته شده.
پرسیدم
چند دقیقه بعد زنگ بزنم؟
گفت:
فعلا متن توافقنامه نزدم نیست، متن را پیدا کنم و بخوانم خودم زنگ میزنم.
دوباره هرچه زنگ زدم پاسخ نداد.
حکومت
وحدت ملی با هزار مسخرگی و رسوایی به پایان رسید و آن کمیسیون نیز در میان این گرد
و غبار گم شد.
فعلا
هم توافق شده که یک کمیسیون شکل بگیرد و از عملی شدن متن توافقنامه میان اشرفغنی
و عبدالله نظارت کند.
یاد آن روستا بخیر
اینجا
روستای من است، با آب زلال و کشتزارهای پر حاصل.
با مردمان فقیر و به ظاهر قانع. همسایههای من نماد زحمت و قناعت اند. از وقتی که به یاد میآورم سایهی فقر گسترده بود، اما هیچکس این سایه را جدی نمیگرفت. شاید هم نمیدیدیم، چون حال همه یکسان بود.
دلتنگ آن سالها و آن مردمان هستم. هرچند سفرهها رنگین نبودند، اما شادمانی و زندگی فراوان بود. چیزی که اکنون گم کردهایم. این سالها به گفته مادرم برکت کوچیده و رنج بی حساب آمده است. وقتی از احوال همسایهها میپرسم، هیچ کدام حال خوبی ندارند.
انگار هر کدام به تعداد دانههای که میکارند رنج درو میکنند.
درهگز، (شولگره) روستای خواجه سکندر
۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
لغو قرنتین، تصمیمعاقلانه است
۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹
قصه های اولیاقل، ملنگ مشهور مزار
مردی است خانه به دوش که نه ثروتی در اختیار دارد و نه کاخ و
بارگاهی. با این که خاک نشین است و زندگی را ملنگوار اختیار کرده است، اما در هر
کوچه و پس کوچهی بلخ، مورد احترام است و هیچکس سلامش را بی پاسخ نمیگذارد دوستدارانش میگویند که او از این جهانِ پر از
نیرنگ و فریب دل بریده و دردنیای خودش که صمیمیت و عشق و اخلاص است بسر میبرد.
او اولیاقل است، از مشهورترین ملنگ های مزار که دوستدارانش او را بنام «سنگچل سخی جان» و یا «پیر جان» نیز می شناسند. او همنشین صوفیها و همراز پیرهای خانقاه است و عدهیی او را به نیت احترام «اولیاقلِ مبارک» صدا میزنند. اولیاقل خانهی بنام خودش ندارد، اما انگار دروازه همه خانههای بلخ بروی او باز است. او همچون یک آوارهی بی قرار عمری در کوچه های بلخ پرسه زده است و سینه ی دارد پر از رازها. صدا میدیا در این گزارش، گِرهی از رازهای زندگی اولیاقل میگشاید.
بخش اول:
https://www.youtube.com/watch?v=XnL0gE1uW4A&t=3s
بخش دوم:
https://www.youtube.com/watch?v=YoKk5Pm_vXI&t=8s
بخش سوم:
آوارگی مرگ
درقبرستانی قدم
میزدم که چشمم به گورنوشتهی خورد: «کاش خاک ایران آرامگه من میشد».
به یاد حرفی از غلامحسین ساعدی افتادم.
«مرگ
در آوارگی، مرگ دربرزخ است. مرگِ آواره، مرگ هم نیست. مرگ آواره، آوارگی مرگ است.»
دنیای آوارههارا
مرزی نیست. چه در رودخانه هریرود دفن شوی و چه
درقبرستانهای باشکوه اروپا.
پست ویژه
بوی خوشِ کاغذ؛ خداحافظ رسانههای چاپی
شاید خداحافظی با رسانههای چاپی برای بسیاری از روزنامهنگاران و خوانندگان روزنامهها نگران کننده و حتی پذیرفتن آن سخت باشد، اما تحولی اس...
-
یکی از قدیمیترین مجموعه شعرهای صوفی عشقری را از لینک زیر بصورت آسان و رایگان دانلود کنید. اینجا کلیک کنید http://www.mediafire....
-
- مختار وفایی مولوی حیات الدین حیات صاحبی، یک تن از خطبا و علمای دینی محافظه کار در شهر مزارشریف است که از چندی بدینسو در میان ش...
-
برخلاف آنچه تاکنون رایج بود مردان دیگر ، زنان سفید پوست را بر تیره پوست ترجیح نمی دهند . بر اساس یک تحقیق علمی که در دانشگاه "وست من...