فعالیت فابریکه "کود و برق" متوقف شده است

فابریکه تولیدی "کود و برق" که در 18کیلومتری غرب شهر مزارشریف در شهرکی به همین نام فعالیت می‌کند، از دست‌کم 20 روز بدینسو به دلیل قطع شدن گاز مورد نیازش از پایپ لاین گاز شبرغان-مزار، از فعالیت بازمانده است.

منابع موثق می گویند، طالبان با تسلط بر قسمت‌های از شاهراه مزار-شبرغان، از شرکت‌های افغان گاز و فابریکه تولیدی کود و برق خواهان مبلغ هنگفت شده و تهدید کرده اند که اگر این مبلغ به آنان پرداخت نشود، پایپ لاین گاز شبرغان-مزار را بصورت کامل قطع می‌کنند.

فابریکه تولیدی کود و برق در 18کیلومتری غرب شهر مزارشریف

به گفته این منابع، طالبان  خواهان چهار میلیون افغانی از شرکت افغان گاز و فابریکه تولیدی کود و برق شده اند و مسوولان این شرکت ها تاکنون به خواست طالبان پاسخ مثبت نداده اند. پس از این تهدید و قطع شدن گاز مورد نیازِ فابریکه کود و برق، فعالیت تولیدی در این فابریکه کاملاً متوقف است.

انجنیر عبدالرحمان رییس فابریکه کود و برق در صحبت با سایت خبری هویدا، توقف فعالیت این فابریکه را تایید کرده و میگوید که به دلایل نامعلوم گاز مورد نیاز آنان قطع شده است. انجنیر عبدالرحمان در مورد تهدید طالبان و مبلغی که این گروه به عنوان اخاذی از آنان خواسته است چیزی نمی گوید.

رییس فابریکه کود و برق می افزاید که فعالیت تولیدی این فابریکه متوقف است و کارمندان با استفاده از این فرصت، دستگاه های فابریکه را ترمیم و پاک کاری می کنند.

با این حال محمد حنیف رضایی سخنگوی قول اردوی 209شاهین میگوید که تاکنون هیچ اطلاعی در مورد تهدید علیه فابریکه کود و برق و پایپ لاین گاز شبرغان-مزار دریافت نکرده، اما طالبان هر ازگاهی در مسیر شاهراه شبرغان-مزار دست به حملات پراکنده می زنند.

سخنگوی قول اردوی 209شاهین میگوید که رفع تهدیدات در مسیر شاهراه شبرغان-مزار از اولویت های این قول اردو است و عملیات های اخیر به همین هدف راه اندازی شده است که اکنون گزمه های سیار نیز از این مسیر محافظت می کنند.

فابریکه کود و برق از بزرگترین فابریکه های تولیدی در شمال افغانستان است که در بخش تولید برق و کود کیمیاوی یوریا از سال 1350 بدینسو فعالیت می کند.

مختار وفایی- سایت خبری هویدا

زنی با آرزوهای بلند، در دلِ محروم‌ترین کوهستان

منطقه‌ی حاکم‌نشین چارکنت در دل کوهستان‌های محروم جا گرفته و یکی از دور افتاده‌ترین تشکیلات اداری ولایت بلخ است. سلیمه مزاری در ماه می سال 2018، بحیث ولسوالِ این ولسوالی به کار آغاز کرد.

طی ۱۸سال اخیر و با سرازیر شدن پول‌های هنگفت کمکی به افغانستان، هیچ دستی به چهره‌ی خسته و خونین چارکنت کشیده نشد و مردم فقیر آن همچنان برای رسیدن به شهر مزارشریف، با چالش سقوط در دره‌ها و گیرماندن در گِل زمستان مواجه اند.

حاکمان بلخ نیز به دلایل مختلف به چارکنت پشت کرده بودند و با ساختن چند مکتب و ساختمان اداری، مردم را فریب دادند.

سلیمه مزاری، ولسوال ولسوالی چارکنت

سایه‌ی نا امیدی در دلِ این کوهستان دور افتاده و محروم هر روز وسیع‌تر می‌شد، اما از چند ماه بدینسو که سلیمه مزاری بحیث حاکم در این کوهستان حضور دارد، امید به توسعه و پیشرفت در دل روستاهای محروم آن برگشته است.
سلیمه مزاری تحصیلات اکادمیک دارد و در دانشگاه‌های مختلف کار کرده است. او می‌توانست در شهر بماند و مرفه زندگی کند، اما فکر می‌کنم شهامت و تلاش او برای انجام یک کار بزرگ و موثر، پای او را به روستاهای محروم چارکنت کشانده است.
مزاری را حمایت کنید، چون او آرزوهای بلند و محکم برای چارکنت دارد. مزاری یکی از الگوهای واقعی تلاش، شجاعت و خدمت برای زنان افغانستان است.

تصاویر از جریان بازسازی راه مواصلاتی چارکنت به شهر مزارشریف که به تازگی کار آن شروع شده است.

اعتراف تلخ سرقمندان اعلی

اشرف‌غنی گفت از آغاز حکومت وحدت ملی در ۲۰۱۴، تا کنون ۴۵۰۰۰تن عضو نیروهای امنیتی افغانستان در نبرد علیه تروریست‌ها جان باخته اند.

این اعتراف تلخ، شکست مفتضحانه و خونین ناتو و جامعه جهانی به رهبری ایالات متحده و حکومت افغانستان را در جنگ علیه گروه‌‌های تروریستی برملا می‌سازد.
اکنون که تروریست‌ها برنده‌ی میدان استند و صلح نیز قرار است از آدرس زاری و تضرع حاصل شود، افغانستان را آینده‌ی تاریک و مبهم تهدید می‌کند.
آینده‌ی که ممکن است سایه‌ی سیاه پرچم طالبان و القاعده بار دیگر این سرزمین را ببلعد.

۸ نامزد برنده‌ی نتایج ابتدایی انتخابات پارلمانی بلخ، تقلب کرده‌اند

براساس اسناد و مدارک رسمی از مجموع ۱۱ نامزد پارلمانی ولایت بلخ که در نتایج ابتدایی پیروز شده اند، ۸ نفر آن‌ها در روز انتخابات به تقلب و تخطی‌های مختلف دست داشته‌اند.

تصویر از صفحه تلویزیون مهر

کمیسیون مستقل انتخابات در ۱۹ قوس، نتایج ابتدایی انتخابات پارلمانی ولایت بلخ را اعلام کرد که براساس آن عباس ابراهیم‌زاده، عبدالحمید شریفی، احمدشاه رمضان، محمدعلی محقق، علم خان آزادی، سید ظاهر مسرور، رییس عبدالخالق، گل‌رحمان همدرد، صیفوره نیازی، فوزیه حمیدی و برشنا ربیع، بلندترین آرا را از میان بقیه نامزدان به‌دست آورده‌اند.

از این میان ۸ نامزد مرد برنده که عبارت اند از؛ علم‌خان آزادی، محمدعلی محقق، عباس ابراهم‌زاده، سید ظاهر مسرور، گل‌رحمان همدرد، عبدالحمید شریفی، رییس عبدالخالق و احمدشاه رمضان به طور گسترده به انواع تقلب و تخطی دست داشته‌اند.

کمیسیون شکایات انتخاباتی بلخ با فرستادن مکتبوب‌های جداگانه به دفتر ولایتی کمیسیون انتخابات این ولایت به تقلب و تخطی نامزدان انتخابات پارلمانی اشاره کرده و خواهان وضاحت بیشتر شده اما مسوولان این کمیسیون در پاسخ به همه‌ی نامه‌ها از ناتوانی کارمندان کمیسیون در مقابل زورمندان سخن زده و به تکرار گفته است که «در همه‌ی مراکز چنین حالات صورت گرفته است».

در ششم قوس ۱۳۹۷، کمیسیون شکایات انتخاباتی ولایت بلخ در استعلام شماره ۲۳۰ به رییس امور انتخاباتی ولایت بلخ نوشته است: «براساس شکایات مواصلت شده به این کمیسیون از سوی ناظرین و شاکی‌ها، ‌علم خان آزادی، نامزد ولسی جرگه‌ی ولایت بلخ در ولسوالی‌های شولگره، نهرشاهی و چمتال و همچنان در مراکز رأی‌دهی سیاه‌گرد، لیسه باغ پهلوانِ ولسوالی دولت‌آباد، مکتب رابعه‌ بلخی، قریه‌ی سرخ‌گنبد و لیسه‌ی ذکور سرآسیاب در چمتال با استفاده از توزیع پول، زورگویی و قدرت خویش اکثریت آرای سایت‌های متذکره را به نفع خویش استفاده نموده و اطفال زیر سن نیز توسط نامزد مذکور به این سایت‌ها برای رأی‌دادن آورده شده‌اند که در زمینه اسناد و مدارک نیز در دسترس کمیسیون شکایات انتخاباتی قرار گرفته است.»

در ادامه‌ی این نامه، رییس کمیسیون شکایات انتخاباتی بلخ از رییس امور انتخاباتی این ولایت خواسته است که برای شفافیت این روند معلومات همه‌جانبه را در اختیار این کمیسیون بگذارد. عزت‌الله آرمان رییس امور انتخاباتی ولایت بلخ در پاسخ به این نامه نوشته است: «متاسفانه ما هم معلومات داریم که مانند انتخابات‌های گذشته در مراکز متذکره چنین حالات صورت گرفته که از کنترل کارمندان کمیسیون خارج بوده است و مسوولان دفتر ولایتی کمیسیون آن زمان نیز نتوانسته وضع را کنترل کنند. بر این اساس چنین حالت صورت گرفته است«

شکوفه بهشتی، رییس کمیسیون شکایات انتخاباتی ولایت بلخ در استعلام شماره ۲۲۶ به کمیسیون انتخابات این ولایت نوشته است: «سید ظاهر مسرور نامزد انتخابات پارلمانی با استفاده از زور ‌و قدرت در ولسوالی‌های چهارکنت، نهرشاهی و ناحیه‌ی پنج شهرمزارشریف از جمله در سایت‌های رأی‌دهی چشمه سفید، شرشر سفلی، شاه انجیر، مکتب علی‌آباد نهرشاهی، سیلوی ناحیه پنج و تکیه‌خانه‌ی آقچه‌دالان آرا را به نفع خویش استفاده نموده و حتی اطفال زیر سن را به مراکز رأی‌دهی آورده است که در زمینه اسناد و مدارک در اختیار کمیسیون قرار گرفته است.»

عزت‌الله آرمان رییس امور انتخاباتی ولایت بلخ در پاسخ نوشته است: «موضوع واقعیت دارد و در همه‌ی مراکز چنین حالت سپری شده است.»

همچنان کمیسیون شکایات انتخاباتی ولایت بلخ در استعلام شماره ۲۴۶، به دفتر ولایتی کمیسیون انتخابات این ولایت نوشته است که براساس ویدیوهایی که به دسترس این کمیسیون قرار گرفته، افراد مسلح وابسته به گل‌رحمان همدرد، نامزد انتخابات پارلمانی، در مرکزهای رأی‌دهی «علم خیل» و «سپین کوت» ولسوالی بلخ، ناظران انتخاباتی را تهدید کرده و با استفاده از شناس‌نامه‌های جعلی، بیشترین رأی را به نفع آقای همدرد به صندوق‌ها ریخته‌اند. ریاست امور انتخاباتی ولایت بلخ در پاسخ به این نامه نوشته است: «افراد تفنگ‌دار وابسته به گل‌رحمان همدرد در مراکز رأی‌دهی ذکره‌شده مردم را تهدید نمودند تا به نفع نامزد نام‌برده رأی دهند و آمر امور انتخاباتی ولسوالی بلخ ضمن تایید می‌‌افزاید که اسناد را به کمیسیون شکایات انتخاباتی تسلیم کرده است.»

کمیسیون شکایات انتخاباتی بلخ در نامه‌های دیگر از استفاده‌ی کودکان به عنوان رأی‌دهنده، شناس‌نامه‌های جعلی و تهدید رأی‌دهندگان توسط افراد وابسته به عبدالحمید شریفی، رییس عبدالخالق، عباس ابراهیم‌زاده، احمدشاه رمضان و محمدعلی محقق نیز خبر داده اما رییس امور انتخاباتی ولایت بلخ با دادن پاسخ‌های مشابه ‌نوشته است که «در همه‌ی مراکز چنین حالات صورت گرفته است«.

از جمله کمیسیون شکایات انتخاباتی بلخ در استعلام شماره ۳۱۲ که به ریاست امور انتخاباتی ولایت بلخ فرستاده، آمده است: «روز شنبه ۲۸میزان در منطقه‌ی نگاری ولسوالی زاری، پس از آنکه مردم به طرف سایت رأی‌دهی برأی رأی‌دادن رفتند، شخصی به‌نام میرداد رضایی با افراد مسلح تحت امرش به دستور محمدعلی محقق داخل سایت شده، کارمندان کمیسیون را لت‌و‌کوب کرده، مردم را پراکنده ساخته و دستگاه‌های بیومتریک و صندوق‌های رأی‌دهی را با خود برده‌اند«.

دفتر ولایتی کمیسیون انتخابات ولایت بلخ در پاسخ به این استعلام، وجود افراد مسلح غیرمسوول را در این مرکز رأی‌دهی رد کرده اما بدون اشاره به نامزد خاصی گفته است که طرفداران شماری از نامزدان خواهان تقسیم برگه‌های رأی‌دهی شده بودند که بعدا پولیس ‌مداخله کرده و این مرکز رأی‌دهی مسدود شده است.

در ۱۷ عقرب ۱۳۹۷ فرماندهی پولیس ولایت بلخ اما گزارش داده که در روز انتخابات در محل رأی‌دهی قریه‌ی نگاری ولسوالی زازی‌ این ولایت، طرفداران عباس ابراهیم‌زاده، احمدشاه رمضان، محمدعلی محقق و محمد عبده، بر کارمندان کمیسون انتخابات حمله کرده، مواد حساس و غیر حساس انتخاباتی را گرفته و میان هم تقسیم کرده‌اند. براساس این گزارش طرفداران این نامزدان در تقسیم برگه‌های رأی‌دهی دچار اختلاف شده و سرانجام با دخالت نیروهای پولیس این مرکز رأی‌دهی مسدود شده و کارمندان کمیسیون به مرکز شهر منتقل شده‌اند.

کمیسیون شکایات انتخاباتی در ولایت بلخ، بیش از ۸۰۰ مورد شکایت را در پیوند به تقلب، تخطی و جرأیم انتخاباتی مربوط به نامزدان انتخابات مجلس نمایندگان دریافت کرده است که بیشتر این شکایت‌ها مربوط به نامزدان قدرتمند و مورد حمایت احزاب جمعیت اسلامی، وحدت اسلامی و حزب اسلامی گلبدین حکمتیار می‌باشند.

منابعی در کمیسیون شکایات انتخاباتی می‌گویند که شماری از این شکایت‌ها به طور مستند در اختیار این کمیسیون قرار گرفته، اما کمیشنران این کمیسیون برای رسیدگی به این شکایت بی‌تفاوت اند و اعتراض‌ها را نادیده می‌گیرند.

یک منبع آگاه در کمیسیون شکایات انتخاباتی می‌گوید که هیچ اراده‌یی برای بررسی شکایات ثبت شده در دفتر ولایتی این کمیسیون در بلخ وجود ندارد و با شماری از شکایت‌های که مدرک و ثبوت کافی داشته ـ و تا مرحله‌ی استیناف رسیده ـ برخورد سطحی و سلیقه‌یی شده است.

بر مبنای قانون انتخابات و ماده‌ی ۸ لایحه‌ی رسیدگی به امور قرنطین، بازشماری و ابطال آراء، آرای شماری از نامزدان شرایط ابطال داشته‌اند.

این منبع می‌افزاید، در صورتی که کمیشنرها و مسوولان کمیسیون شکایات انتخاباتی، تخطی و تقلب‌های مستند و گزارش شده را بررسی و آرای تقلبی را ابطال کند، ۸۰۰ رأی از گل‌رحمان همدرد، یک هزار و ۳۱۴رأی از رییس عبدالخالق، یک هزار ۲۵۰رأی از سید ظاهر مسرور، ۳ هزار و ۹۲۴رأی از علم خان آزادی، ۳ هزار و ۱۳۱ رأی از عبدالحمید شریفی، ۹۰۰رأی از محمدعلی محقق و همچنان از برخی نامزدان انتخابات بلخ باطل می‌شوند.

جنگ‌های ساختگی برای فراهم کردن زمینه‌ی فرار ناظران کمیسیون انتخابات و شکایات انتخاباتی، پراکنده کردن مردم برای جلوگیری از استعمال رأی‌شان در مناطق مشخص و دخالت کمیشنرهای کمیسیون شکایات انتخاباتی در بلخ که وابسته به نامزدان قدرتمند هستند، بخش دیگری از تخطی‌های انتخاباتی در این ولایت است. دخالت مقام‌های محلی به ویژه نهادهای امنیتی نیز در این ولایت گزارش شده است. به گونه‌ی مثال تبانی سید عارف اقبالی فرمانده پولیس ولسوالی شولگره با یکی از نامزدان انتخابات مجلس نمایندگان بلخ در زمان کمپین حتا در مرحله‌ی سکوت مستندسازی و به شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد.

کمیسیون شکایات انتخاباتی بلخ در یک نامه به فرماندهی پولیس این ولایت نوشته است: «گل‌رحمان همدرد از نامزدان انتخابات پارلمانی با گماشتن افراد مسلح خود رأی اکثریت رأی‌دهندگان را به نفع خویش استعمال نموده و در مکتب کته‌خیل، دیوالی میدان و بن زید ولسوالی بلخ بعد از یک ساعت رأی‌گیری، جنگ صورت گرفته که در اثر آن ناظران بقیه نامزدها محل را ترک کرده و سپس مرکز رأی‌دهی تنها با حضور افراد گل‌رحمان همدرد باز شده و صندوق‌ها به نفع وی پر شده‌اند.

همچنان عزت‌الله آرمان، رییس امور انتخاباتی ولایت بلخ تایید می‌کند که در مناطق ترکمن‌، ازبیک و پشتون‌نشین به طور عمدی امنیت ۳۰ مرکز رأی دهی برهم زده شده تا مردم از رأی‌دادن محروم شوند.

دبیرخانه کمیسیون شکایات انتخاباتی بلخ به تاریخ ۱۴ قوس در نامه‌ی شماره ۳۲۹ به کمیسیون عمومی شکایات انتخاباتی از مداخله‌ی کمیشنرهای کمسیون شکایات انتخاباتی بلخ شکایت کرده و گفته که به دلیل مداخله‌ی کمیشنرها، به تخطی، تقلب و جرایم انتخاباتی شماری از نامزدان رسیدگی صورت نگرفته و ناظرانی که این موارد را به کمیسیون شکایات گزارش داده‌اند از سوی کمیشنرهای وابسته به نامزدان قدرتمند تهدید می‌شوند.

مختار وفایی - روزنامه اطلاعات روز

نقشِ ملا، تفنگ و دالر در انتخابات پارلمانی

در این جای بحث نیست که انتخابات پارلمانی 97، یکی از رسواترین و بدنام ترین پروسه‌های بود که در ادامه انتخابات جعلی و پر از تقلب ریاست جمهوری 2014 برگزار شد. انتخابات پارلمانی 97، مهر تایید دیگری بود بر اینکه دولت‌مردهای افغانستان هیچ اراده‌ی برای استقرار یک نظام دمکرات و عاری از فساد و تعصب ندارند.

اما در بزکشی که میان نامزدان انتخابات پارلمانی جریان داشت، سه عنصر مخرب و تباه‌کننده، بیشتر از بقیه عناصر کاربرد داشتند: ملا، تفنگ و دالر.

در بلخ که من پروسه را بیشتر از بقیه ولایات از نزدیک شاهد بودم، دیدم که این سه عنصر مخرب و فاسد در چه حد مردم را تحت فریب، تهدید و تطمیع قرار دادند.

کسانی که بیشترین استفاده را از این سه عنصر در جریان مبارزات انتخاباتی کردند، اکنون در صدر لیست خودساخته و جعلی کمیسیون انتخابات قرار دارند.

ملا؛

شماری از نامزدان انتخابات در جریان همایش‌ها و محافل انتخاباتی شان، چندین ملا با شکم‌های گُنده و عمامه‌های بزرگ را در صدر مجلس می‌نشاندند و با چرب کردن معده و روده شان، هزار دروغ و نیرنگ را به ذهن مردم پیچکاری می کردند.

این نامزدان در یک مانور دروغین، در هر همایش، کمرهای بی همت شان را با پارچه‌های رنگارنگ به نشان تعهد می‌بستند. ملاهای تن‌پرور نیز هزار حدیث و آیت از دلِ قرآن و رویات می‌کشیدند تا وعده‌های دروغین نامزدان را برحق جلوه دهند.

تفنگ؛

برخی از نامزدان انتخابات پارلمانی در بلخ که گروهگ‌های مسلح غیرمسوول را در چمتال، شولگره، دولت آباد، چهارکنت و حومه‌های شهر مزارشریف رهبری کرده و توسط آنان ترور و غصب زمین انجام می‌دهند، مردم را علناً تهدید به مرگ و سرکوب کرده و از آنان رای جمع آوری کردند.

دوتن از قلدرهای شهر که اکنون نام شان در صدر نامزدان برنده در نتایج ابتدایی از بلخ قرار دارند، صدهاتن را در مناطقی که می‌دانستند رای ندارند اغفال کرده و تذکره‌های شان را برای بازماندن از حضور در پای صندوق‌های رای نزدشان قید کردند.

دالر،

در شب و روز انتخابات پارلمانی، چندتن از چهره‌های فاسد و آدم‌کُشِ بلخ که به قاچاق آثارباستانی، تیل، طلا و غصب زمین مشهور اند، هر رای را از 20 الی 50 دالر خریداری کردند.

این افراد، در مناطق فقیرنشین شهر بسته‌های پول را توسط کلانترها و ارباب‌های روستا فرستاده و به مردم اعلان کرده بودند که هرکس به فرد مورد نظر رای داده و تصویر مستند از رای خود تهیه کند، پول نقد دریافت می‌کند.

روی دیگر قضیه در مورد افزایش آرای تقلبی در بلخ این است که صدرنشین‌های لیست ابتدایی که هنوز صحتِ آرای شان تایید نشده است، هزاران استکیر را در جریان توزیع کارت رای دهی از کمیشنرهای فاسد کمیسیون انتخابات خریداری کرده بودند. اگر بیاد داشته باشید، رسانه‌ها بارها گزارش دادند که صدها کتابچه استکیر از کمیسیون انتخابات مفقود شده است. نامزدان مفسد که این استیکرها را خریداری کرده بودند، در روز انتخابات برگه‌های جعلی تذکره را به افراد مختلف از جمله اطفال در بدل پول توزیع کرده و با چسپانیدن استکیر، رای را به نفع شان استعمال کردند. این آرا اکثراً در مناطقی استعمال شد که ماشین‌های بایومتریک غیرفعال بودند. اکنون اگر آرای پاک از ناپاک جدا شود، حساب نامزدان برنده در بلخ، کاملاً دگرگون شده و صفحه‌ی جدیدی برای مردم گشوده خواهد شد.

در دو دور گذشته، هرچند پارلمان خالی از نمایندگان طالب، داعش و قاتلان درجه یک مردم نبود، اما چهره‌های مردمی، اکادمیک و وطن‌پرست نیز حضور داشتند. متاسفانه در این دور، چنانچه در لیست ابتدایی نامزدان مشاهده می‌شود، تبهکاران دست بالایی نسبت به گروه‌های مردمی و تحصیلکرده دارند.

عاید میلیونی طالبان در یک روز

دیروز طالبان ۶۰عراده موتر باربری را در مسیر مزارشریف-دره صوف توقف داده و راننده‌های آنان را با خود در مناطق تحت کنترول شان بردند.

اسناد بدست آمده نشان می‌دهد که مولوی عبدالمطلب سیلاب از مسوولان محلی طالبان در ولسوالی دره صوف پایین، فرماندهی این عملیات را به عهده داشته و هدف آن مجازات و اخاذی از راننده‌های بوده است که از مالیاتِ وضع شده توسط طالبان فرار کرده اند.

طالبان چندسال قبل ماهانه ۵۰۰۰ افغانی بالای هر موتر باربری که از معادن دره‌صوف زغال‌سنگ را به ولایت بلخ انتقال میدهند وضع کردند که شماری از راننده‌ها از پرداخت این پول سر باز می‌زدند.

سند رسید پول که طالبان به راننده‌های موترهای باربری داده اند.

دیروز یکشنبه و با به اسارت گرفتن ۶۰ راننده، طالبان مالیه هر موتر را ماهانه از ۵۰۰۰ افغانی به ۷۰۰۰ افغانی افزایش داده و نیز مالیه سه ماهه را راننده ها اخذ کردند.

سندی که به سایت تحلیلی خبری هویدا رسیده نشان می‌دهد که مولوی عبدالمطلب سیلاب از هر موتر ۲۱۰۰۰ افغانی جمع‌آوری کرده است که مجموع پول بدست آمده از ۶۰ عراده موتر بیشتر از یک میلیون افغانی می شود.

منابع محلی می‌گویند پولی که طالبان از معادن سمنگان بدست می‌آورند در خریداری تجهیزات نظامی، اکمال قرارگاه های نظامی، جلب و جذب نیروهای جدید و مصارف زمستانی این گروه در ولایات شمال هزینه می‌شود.

سمنگان به دلیل معادن زغا‌ل‌سنگ نه تنها از لحاظ عایداتی یک منبع مهم و درامدزا برای طالبان است، بلکه بخاطر مدارس افراطی‌پرور از لحاظ سربازگیری و نیروی انسانی نیز یکی از مهم‌ترین منابع برای جبهات جنگ این گروه است.

جنرال حسیب‌الله قریشی به چه اتهامی بازداشت شد؟

 جنرال حسیب الله قریشی فرمانده پیشین لوای امن و نظم عامه در شمال و رییس ارکان نیروهای سرحدی، یک هفته قبل برای پاسخگویی به اتهاماتی که علیه‌ش وارد شده بود به ثارنوالی نظامی قول اردوی 209شاهین فراخوانده شد.  قریشی پس از حاضر شدن در این ثارنوالی، تحت نظارت نیروهای ارتش قرار گرفته و اجازه خروج برایش داده نشد.

مکتوبی از آدرس ریاست جمهوری و شورای امنیت ملی به تاریخ 10 عقرب به ولی محمد احمدزی فرمانده قول اردوی 209شاهین ارسال شده بود که شخص رییس جمهور در آن مکتوب از احمدزی تشکری کرده و خواسته بود که از جنرال قریشی تحقیقات بیشتر نماید.

احمدزی که قبلاً فرمانده قول اردوی میوند در جنوب افغانستان بود، سه ماه قبل بحیث فرمانده قول اردوی 209شاهین مقرر شد. او از افراد مورد اعتماد رییس جمهورغنی است و گفته می‌شود مهم‌ترین ماموریت وی در شمال، سرکوب نیروهای مخالف رییس جمهورغنی و تطبیق برنامه‌های غنی برای انتخابات ریاست جمهوری آینده است. احمدزی ماموریت دارد تا اوضاع را در شمال بر وفق مراد اشرف غنی مدیریت کرده و نیروهای سرکش را مهار کند.

سه ماه قبل و پس از این‌که ولی محمد احمدزی بحیث فرمانده قول اردوی 209شاهین مقرر شد، به عنوان نخستین ابتکار، گزارشی را تحت عنوان اختلاس، فساد، قانون گریزی و سواستفاده از صلاحیت توسط فرماندهان نظامی وابسته به عطامحمدنور به ارگ ریاست جمهوری و شورای امنیت فرستاد. احمدزی در این گزارش بصورت مفصل اتهاماتی را علیه برخی از چهره‌های نظامی نزدیک به نور از جمله قریشی وارد کرده و از شورای امنیت و ریاست جمهوری خواستار دستورات جدید شده بود. ارگ و ریاست جمهوری در پی مواصلت این گزارش، به احمدزی دستور داد تا از قریشی تحقیقات بیشتر نموده و او را به ثارنوالی نظامی  معرفی کند.

جنرال حسیب‌الله قریشی، رییس ارکان نیروهای سرحدی 

ارگ ریاست جمهوری، شورای امنیت و فرمانده قول اردوی 209شاهین، ابتدا قریشی را از بلخ که بحیث فرمانده لوای امن و نظم عامه کار می‌کرد سبکدوش ساخته و به کابل بحیث رییس ارکان نیروهای سرحدی اعزام کرد.  اندکی پس از اعزام قریشی به کابل، قول اردوی 209شاهین، وی را به ثارنوالی نظامی احضار کرده و تحت نظارت گرفت.

قریشی بعد از ظهر دیروز یکشنبه، تحت مراقبت شدید نیروهای کماندو، توسط چرخبال‌های ارتش به کابل منتقل شد و قرار است دادگاه نظامی به پرونده‌های سنگینی که علیه او شکل گرفته رسیدگی کند. منابع می‌گویند که اتهامات زیاد و سنگینی علیه قریشی وارد است و ثارنوالی نظامی در این مورد اسناد کافی جمع آوری کرده است.

سواستفاده از صلاحیت، مصرف بودجه لوای نظم عامه در برنامه‌های بنیاد قریشی، واگذاری تانک‌های زرهی لوای امن و نظم عامه در اخیتار برخی از والی‌ها و قدرتمندان از جمله عطامحمدنور، اختلاس از بودجه لوای نظم عامه و فروش تسلیحات دولتی از جمله اتهامات وارد شده بر قریشی استند.

با این حال عطامحمدنور که مرد قدرتمند شمال لقب گرفته و در سرکوب و مهار رقبای سیاسی‌اش بی نظیر تلقی می‌شود، در مقابل بازداشت جنرال قریشی که به مثابه سرباز سر به کف برایش فعالیت می‌کرد اقدام خاصی نکرده است. نور تنها در یک جلسه با اعضای حزب جمعیت، بازداشت قریشی را نکوهش کرده و به حکومت دو روز فرصت داده بود تا قریشی را آزاد کند. عطامحمدنور گفته بود در صورتی که قریشی آزاد نشود تصمیم بعدی خود را با مردم شریک خواهد  ساخت.

با گذشت دو روز از مهلتی که نور به حکومت داده بود، قریشی نه تنها آزاد نشد که تحت مراقبت کماندوها به کابل منتقل شد. منبع موثق در وزارت دفاع می‌گوید که پرونده‌ی اتهامات علیه قریشی سنگین است و هیچ برنامه‌یی برای آزادی او در کار نیست. این منبع می‌گوید که ثارنوالی نظامی از مدت‌ها قبل علیه قریشی سند جمع آوری کرده و اکنون زمان پاسخگویی قریشی به این اتهامات فرا رسیده است.

نمایندگان جعلی طالبان که با حکومت افغانستان و کشورهای منطقه مذاکره می‌کردند

به ادامه قصه دکاندار کویته که چندسال قبل به نمایندگی از طالبان با حامدکرزی و شورای صلح مذاکره و ملاقات می‌کرد، این‌بار دوتن بنام‌های ملا سخی‌داد حقانی و عبدالمالک فتاحی همین کار را با دولت غنی و شورای صلح کرده اند.

گروه طالبان اعلام کرده اند که ملاسخی‌داد و عبدالمالک فتاحی، با اسناد جعلی به نمایندگی از این گروه با دولت افغانستان و شورای صلح در چندین مرحله ملاقات و مذاکره کرده اند‌.

سخنگوی طالبان همچنان گفته است که این دوتن جعل‌کار، به نمایندگی از این گروه به برخی کشورهای منطقه از جمله ایران و ترکمنستان نیز سفر کرده و با منابع خارجی مذاکره کرده اند.

این دوتن توسط طالبان دستگیر شده و در ویدیوی که از اعترافات آنان نشر شده، هردو از رهبران طالبان معذرت‌خواهی کرده و خواهان بخشش شده اند.
ملاسخی‌داد حقانی باشنده ولایت قندهار است و عبدالمالک فتاحی باشنده ولایت بلخ.

عبدالمالک فتاحی در پیوند با گفت‌وگوهای صلح و با استفاده از سند جعلی، با رهبران حزب جمعیت از جمله عطامحمدنور و ستار مراد نیز چندین بار گفت‌وگو کرده است.

۹۵ درصد عاملان کشتار خبرنگاران از مجازات معاف بوده اند

 مرکز خبرنگاران افغانستان در آستانه روز بین المللی پایان دادن به معافیت از جرایم علیه خبرنگاران با نشر اعلامیه‌ی گفته است طی دو دهه اخیر، 95درصد عاملان خشونت علیه خبرنگاران در افغانتسان  از مجازات معاف شده اند.

براساس اعلامیه این نهاد، در طی حدود دو دهه اخیر درافغانستان، بیشتر از ۱۰۰ خبرنگار و کارمند رسانه ای کشته شده اند اما بررسی ها می دهد که از این تعداد تنها عاملان پنج قضیه بر اساس حکم محکمه مجازات شده اند.

یافته‌های مرکز خبرنگاران افغانستان نشان می‌دهد که از سال ۱۳۷۳ هجری خورشیدی تا سال ۱۳۹۷، ۱۰۴ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای در افغانستان کشته شده اند که ۱۵ تن آن زنان هستند، افزون بر این در این مدت دو خبرنگار افغان نیز در پاکستان کشته شده اند.

در مجموع، ۸۶ تن از خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای کشته شده شهروندان افغانستان هستند که بیشتر آنان در جریان کار جان خود را از دست داده اند.

چهار سال پیش، کشورهای عضو سازمان ملل متحد در واکنش به افزایش خشونت‌ها علیه خبرنگاران در جهان، در قطعنامه‌ای، ۲ نوامبر(۱۱ عقرب) را به عنوان روز بین‌المللی پایان دادن به معافیت از مجازات جرایم علیه خبرنگاران اعلام کردند. این قطعنامه از کشور‌های عضو سازمان ملل متحد می خواهد تا به شکل جدی در زمینه تامین امنیت و مصونیت خبرنگاران اقدام کنند.

میرویس جلیل، خبرنگار بی بی سی نخستین خبرنگاری است که در سال ۱۳۷۳ پس از مصاحبه با گلبدین حکمتیار، از رهبران جهادی در راه برگشت از سروبی به کابل، به قتل رسید و چهار سال بعد، طالبان با تسلط بر شهر مزار شریف محمود صارمی، خبرنگار آژانس خبری ایرنا متعلق به ایران را با شماری از دیپلمات‌های این کشور کشتند.

با آغاز حمله امریکا و کشورهای هم پیمان در اواخر سال ۱۳۸۰ به افغانستان و افزایش شمار رسانه‌های آزاد، تعداد قربانیان جامعه رسانه‌ ای نیز به مرور به شکل قابل ملاحظه‌ ای افزایش یافت.

مارک برانرئو، جوهان ساتون، پیربیلاد، ولکر هندلوئیک، هری برتون، عزیزالله حیدری، ماریا گارسیا کتولی، جولیو فیونتز، اولف استرامبرگ، شیما رضایی، میوند، عبدالقدوس، کریستین استرو، کارن فیشر، انور صالح، رحمان قل، سید آقا، اجمل نقشبندی، شکیبا سانگه آماج، ذکیه ذکی، عبدالمنیر، کارستن توماسن، عبدالصمد روحانی، جاوید احمد یازمی، سلطان محمدمنادی، جان الله هاشمی، میشل لانگ، روپرت همر، جیمزهانتر، سید حامد نوری، محمد رفیق عزیزی، امید خپلواک، فرهاد تقدسی، جعفر وفا، سادم خان بهادورزوی، عبدالهادی همدرد، دنیا ذاکری، مزمل صادقی، محسن هاشمی، نوراحمد نوری، شاهد نعیمی، نیلز هورنر، احمد سردار، آنیا نیدرینگهاس، خالد آگاه یعقوبی، پلوشه توخی، زبیرحاتمی، عاقل محمد وقار، ذبیح الله پشتون یار، امان الله عطایی، علی محمدی، حسین امیری، جواد حسینی، محمد حسین، مهری عزیزی، مریم ابراهیمی، زینب میرزایی، زبیر خاکسار، یعقوب شرافت، دیوید گیلکی، ذبیح الله تمنا، نعمت الله زهیر، نصیر مدثر، نورالله، فریده، عبدالطیف، محمد امیر، عبدالغنی، زین الله، حبیب الله حسین زاده، محمد نذیر، عزیز نوین، عمر ارغندی وال، عبدالحمید رمضانی، حسین علی نظری، نقیب الله عبدالرحیم زی، غلام رضا بیگ، سید خادم حسین هاشمی، عبدالرؤف مهدوی، سید خداداد احمدی، سید عندلیب ضیایی، سید حسین حسنی، محمد رضا بهرامی، خلیل رضایی، اخترعلی نظری، سید مهدی موسوی، عبدالمنان ارغند، شاه مری فیضی، یارمحمد توخی، غازی رسولی، نوروزعلی خموش، عبدالله حنان زی، محرم درانی، سباوون کاکر، علی سلیمی، سلیم تلاش، احمدشاه، محمد اختر، عطاء الله رحیمی وسیع، صمیم فرامرز، رامز احمدی و محمد سلیم انگار دیگر خبرنگاران و کارمندان رسانه ای هستند که در جریان سقوط رژیم طالبان و سال‌های بعد از آن کشته شده اند.

مظنونان و یا متهمان کشتار خبرنگاران و کارمندان رسانه ای

بر پایه معلومات مرکز خبرنگاران افغانستان، طالبان، به کشتن ۴۱ تن، داعش ۳۴ تن، گروه ها و یا افراد مسلح غیر مسؤل، ۲۲ تن، نیروهای ناتو سه تن، اعضای خانواده و بستگان، سه تن، و پولیس ملی افغانستان نیز به کشتن یک تن مظنون و یا متهم است.

ناکامی در تامین عدالت- تنها پنج درصد عاملان کشتار مجازات شده اند

در حدود دو سال گذشته و با ایجاد کمیته مشترک حکومت و رسانه ها در زمینه امنیت و مصونیت خبرنگاران، تلاش های از سوی نهادهای حکومتی عضو این کمیته صورت گرفته است اما متاسفانه دیده می شود که این تلاش ها و اقدامات به رغم این که چشم گیر بوده اند، نتیجه ملموسی به ویژه در زمینه پایان دادن به معافیت جرایم علیه خبرنگاران نداشته است. جمشید رسولی سخنگوی لوی سارنوالی می گوید که این اداره مصمم است به جرایم علیه خبرنگاران و کارمندان رسانه ای رسیدگی کند و در دو سال گذشته 49 قضیه را پیگری کرده است.

طبق آمار ارایه شده از سوی آقای رسولی، در این مدت، عاملان قتل پلوشه توخی همکار رسانه ای رادیو بیان( یک تن به اعدام)، حامد نوری، گوینده تلویزیون ملی(چهار تن: یک تن به اعدام، دو تن به ۲۰ سال زندان و یک تن به ۱۲ سال زندان)، شکیبا سانگه آماج، مجری تلویزیون شمشاد( دو تن: یکی به یک سال حبس تنفیذی و یکی دیگر به ۱۶ سال حبس تنفیذی محکوم شده اما متواری است)، زبیرخاکسار خبرنگار رادیو و تلویزیون ملی( دو تن هر کدام به ۱۶ سال زندان) و امان الله عطایی، رئیس تلویزیون آسیا( دو تن: یکی به ۱۹ سال و شش ماه و دیگری به ۱۰ سال و شش ماه زندان) محکوم شده اند و دوران محکومیت خود را سپری می کنند. هر چند به گفته وی احکام صادر شده در اکثر این موارد نهایی نیست.

سخنگوی لوی سارنوالی افزود که دو متهم به قتل محمد محسن هاشمی کارمند تخنیکی رادیو صدای نجراب از سوی محکمه استیناف به ۱۶ سال زندان محکوم شده اند اما پولیس تا اکنون موفق نشده است متهمان را بازداشت کند. 

داعیه‌ی دروغ مبارزه با تروریسم

۱۷سال قبل ایالات متحده و متحدان‌اش به افغانستان لشکرکشی نمودند تا ضمن نابودی تروریسم، دولت‌سازی و ملت‌سازی را در این کشور تقویت کرده و دمکراسی را به عنوان مهم‌ترین ارزش انسانی در جهان مدرن، در این کشور نهادینه سازند.

اما امروز نه تنها تروریسم نابود و تضعیف نشده است بلکه شهرها در محاصره گروه‌های دهشت‌افگن استند و حکومت فاسد و لرزان که منتخب کاخ سفید است در پشت دیوارهای سمنتی حتی از خودش محافظت نمی‌تواند.
دمکراسی شکست خورده و افراطیت دینی باور غالب در میان مردم است.

سیاست‌مداران فاسد سرمایه‌دارتر، اما مردم فقیرتر شدند.
داعش و طالب و چندین گروه تروریستی دیگر تقویت شدند، در حدی که بیشتر از نیم جغرافیای کشور را در اختیار دارند.
نه نظام آموزشی اصلاح شد، نه بنیادهای اقتصادی و عایداتی شکل گرفت و نه ارتشی سازماندهی شد که بعد از خروج نیروهای خارجی بتواند از مردم و نظام دفاع کند.
وضعیت فعلی همه ما طوری است که اگر افغانستان را ترک کنیم آوارگی و مهاجرت دایمی نصیب ما می‌شود و اگر بمانیم مرگ تدریجی در انتظار ماست‌.

این جهنمی که فعلا بروی همه ما دهن گشادتر باز کرده، حاصل خاک‌فروشی ما و بازی‌های قدرت‌های جهان برای دور نگهداشتن تروریزم از دروازه‌های شان است.
حتی اگر خلیل‌زاد بتواند طالبان را پای میز مذاکره کشانیده و آنان را به حکومت غنی ملحق سازد، جنگ پایان نمی‌یابد؛ بلکه نسخه‌ی جدیدی برای کشتن ما ارائه می‌شود.