۲۳ فروردین ۱۳۹۲

افغانستان دارالحرب نیست؛ فتواها فرمایشی است!

شورای علمای اسلامی افغانستان، بعد از سال‌ها بالاخره اعلام کرد که «افغانستان دارالحرب نیست». این در جواب طالبان و القاعده است که آنان افغانستان را دارالحرب تشخیص داده‌اند.
شورای علما که به معنی شورای علمای دین است، دیروز در اجلاسی با اعلام اینکه «افغانستان دارالحرب نیست»، این را هم مشخص کردند که در افغانستان کشت و کشتار و حملات انتحاری حرام میباشد.
بحث "دارالحرب"، زمانی مطرح شد که تعدادی از شخصیت‌های اسلامی اعلام کردند که جنگ افغانستان، جنگ میان اسلام و کفر است. البته در غرب هم کسانی این تعریف جنگ را تأیید کردند.
اگرچه بصورت عموم، مردمان کشورهای اسلامی به اینکه جنگ میان اسلام و کفر باشد معتقد نبودند ولی شورای علمای اسلامی تا حالا نخواسته بود وارد این موضوع شود و ابراز نظر و موضع‌گیری کند.
اینجا کلیک نموده و مصاحبه را بشنوید:
آقای وفایی، میگوید که از بسیار قبل انتظار میرفت که علمای دین در افغانستان، موضع خود را مشخص کنند و بگویند که کشت و کشتار و سوء قصدهای انتحاری در این کشور حرام است؛ ولی اینکار را نکرده بودند. این بار اول است که آنان نظر خود را مشخص میکنند و خبر مثبتی است.

فتوای آنان در برابر فتوای علمای پاکستانی قرار میگیرد که افغانستان را دار الحرب تعریف کرده بودند. آقای وفایی، در شرح این اختلافات میگوید که فتوای ملاهای پاکستانی، در "آی اس آی" پاکستان ریشه دارد و فتوای علمای اسلامی افغانستان در ارگ ریاست جمهوری. البته در میان علمای افغان، به گفتۀ آقای وفایی تعدادی هم در استخبارات کشورهای بیگانه ریشه دارند.

از آقای مختار وفایی در مورد محتوا و عمق دینی و مذهبی این فتوا ها میپرسم.

او، میگوید که اسلامی بودن این فتواها یک نوع روپوش است. در اصل سررشتۀ نخ در دست سازمان‌های جاسوسی و اطلاعاتی داخلی و خارجی است. آنان از عقاید دینی و مذهبی و ملی و مردمی سوء استفاده میکنند ولی جالب اینجاست که او اضافه میکند که مردمان افغانستان هم فعلاً دچار یک نوع بحران ذهنی و فکری و انحرافات دینی هستند و این سازمان‌های سیاسی و اطلاعاتی، همراه با سازمان‌های علما، این انحرافات را دامن میزنند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

پست ویژه

بوی خوشِ کاغذ؛ خداحافظ رسانه‌های چاپی

  شاید خداحافظی با رسانه‌های چاپی برای بسیاری از روزنامه‌نگاران و خوانندگان روزنامه‌ها نگران کننده و حتی پذیرفتن آن سخت باشد، اما تحولی اس...