در حالیکه این روزها بازار مذاکره و مصالحه با مخالفان دولت داغ است، خبرها حاکیست که نمایندگان حزب اسلامی حکمتیار هم برای انجام مذاکرات صلح در کابل حضور دارند.
براساس این گزارشات هیئتی به رهبری "غیرت بهیر" داماد "گلبدین حکمتیار" در همین روزهای اخیر برای انجام گفت‌وگو با مقامات افغانستان و آمریکا وارد کابل شده اند که هدف خود از این مصالحه را پایان دادن به جنگ اعلام نموده اند.
ظاهر امر این است که قرار نیست تا زمان پایان گفتگوها، حاصل مذاکرات رسانه ای شود هم در ماجرای طالبان که اکنون در دوحه قطر تدارکات افتتاح دفتر سیاسی جدید خود را مهیا می کنند، هم در قضیه حزب اسلامی حکمتیار که هیچ سخنی درباره گفتگوهای این هیات و رئیس جمهور کرزی در ارگ ریاست جمهوری، نشر نیافته است.
درباره اینکه چرا به یکباره دولتمردان داخلی و خارجی به فکر مصالحه با مخالفان آن هم به این گستردگی افتاده اند، چندین نظر مطرح است که ایجاد تفرقه در بین صفوف طالبان، کاهش روحیه جنگی رهبران آنها با انتقال آنان از صحنه نظامی به صحنه سیاسی، اتمام جنگ،ایجاد ثبات و امنیت در کشور و ... از بهانه های اجرای این روند است.
اما اینکه چرا دولت، گفتگو با حزب اسلامی را همزمان با مذاکره با طالبان انجام می دهد، باید گفت: حزب اسلامی هرچند با طالبان آنقدر نزدیک نیست ولی در یک خط با آنها در مقابل حکومت و قوای خارجی در افغانستان می جنگد.
از اینرو اگر کدام برنامه صلح با حزب اسلامی صورت بگیرد و این حزب از جنگ دست بردارد و امتیازاتی به آن داده شود، در آن صورت راه برای بعضی از طالبان هم باز خواهد شد که با حکومت رئیس جمهور کرزی به معاملات سیاسی دست بزنند و صفوف مخالفین کوچکتر شود.
باید متذکر شویم که حزب اسلامی بعد از طالبان دومین حزب بزرگی می باشد که در ولایات مختلف مخصوصا در مناطق پشتون نشین شرق و شمال شرق کشور نفوذ دارد، اما حزب اسلامی را نمی توان با طالبان مقایسه کرد زیرا ریشه های طالبان عمیق تر و گسترده تر می باشد. ولی به هر حال مذاکره با آنها نیز اگر نتیجه ای در پی داشته باشد، بی فایده نخواهد بود!
اما سوالی که در اینجا وجود دارد این است که نام گلبدین حکمتیار در لیست سیاه سازمان ملل متحد و امریکا قرار دارد، پس چگونه اشخاص بلندرتبه حزب وی به این آزادی به کابل سفر کرده و آزادانه توانسته اند با مقامات حکومت افغانستان گفتگو و مذاکره نمایند؟ لذا این احتمال وجود دارد که آمریکاییها نام حکمتیار را نیز مانند نام ملا عمر از لیست سیاه سازمان ملل حذف کرده اند، بدون اینکه هیچ رسانه ای مطلع شود.
اگر بگوییم که آمریکاییها از این مذاکرات بی خبر هستند، معلوم می گردد که از مسائل سیاسی هیچ نمی دانیم و اگر مدعی شویم که محترم کرزی دستور اجرای مصالحه با حزب اسلامی را از کاخ سفید دریافت نموده است، باید دلیل آن را نیز یادآور شویم.
جواب این است که حکمتیار در این تلاش خود می خواهد، جدا از طالبان با گرفتن امتیازات از حکومت افغانستان با دولت همراه شود. همگان می دانند که حزب اسلامی مانند طالبان یک گروهی می باشد که در آن خواسته ها، آرزوها و نظریات شخصی مطرح می باشد. لذا همراه شدن آن با حکومت کرزی بدون شک بر طالبان بی اثر نخواهد بود، هرچند نباید انتظار داشت که با این عمل صفوف طالبان کاملا پراکنده شود.
غربیها دلخوشند که با پیوستن حزب اسلامی که بیش از 70 فیصد نفوذ در افغانستان دارد،طالبان نیز وادار خواهند شد تا دست از مخالفت در برابر حکومت بردارند و به روند صلح بپیوندند.
اینکه طرح مصالحه با طالبان و حکمتیار و القاعده و ... را کرزی هدایت می کند یا کاخ سفید، سوالی است که مطمئنا گذر جوان پاسخگوی آن است. اما لازم است که همین جا یک مطلب بسیار مهم را خدمت محترم کرزی ریاست جمهوری افغانستان متذکر شویم که بعدها نگوید چرا نگفتید؟
وقتي كه تاريخ بيست يا سي سال اخير افغانستان را مطالعه ميكنيم، متوجه يك موضوع عجيب ميشويم و آن اينكه جناب حكمتيار صاحب با هر كسي كه مصالحه ميكند و قرار داد مي بندد، شخص مذكور به زودي كشته و يا هم خلع قدرت ميگردد.
به طور مثال زماني با حفيظ الله امين قرار دادي بسته بود كه به اساس آن قرار بود امين رئیس جمهور و حكمتيار صدر اعظم باشد كه با كشته شدن امين قرارداد هم از بين رفت. بعدها عين همین قرار داد را با جناب تني و بعد از آن با استاد رباني منعقد نمود كه نتيجه اش را همه ميدانند.
درباره این عملکرد جناب حکمتیار باید بگوییم یا به قول عوام الناس قدمش شوم است و يا هم وظيفه اش همين است و براي چنين مواقعی حفظ و نگهداري ميشود. به هر حال خداوند برای رئیس جمهور محبوب ما محترم حامد کرزی خير پيش کند.
